Κουτσουρέλης Γιώργος- Σαριδάκης Νίκος (Μαύρος)-
Τζινευράκης Θεοχάρης- Κουτσουρέλης Στέλιος COLUMBIA D.G. 6738 Συρτός Κολυμπαριανός - Συρτός Κουτσουρέλη 1948- 78rpm- 10''
«Μεγάλος τραγουδιστής από τα Νοχιά Κίσσαμου ο Θεοχάρης Τζινευράκης.
Γεννήθηκε το 1905 και πέθανε το 1981, αφού με τη ρωμαλέα φωνή του είχε εκφράσει
μερικές από τις σπουδαιότερες στιγμές της κισσαμίτικης μουσικής παράδοσης. Από
τις σπουδαιότερες φωνές που έχουν εμφανιστεί στο κρητικό μουσικό στερέωμα.
Μοναδική χροιά σπάνιου κάλλους. Τραγουδούσε τα πάντα: Συρτά, ριζίτικα,
ταμπαχανιώτικα, σμυρναίικα. 
Ο Θεοχάρης Τζινευράκης δεν ήταν αυτό που αποκαλούμε
σήμερα "επαγγελματίας τραγουδιστής". Κύριο του επάγγελμα η γεωργία,
αλλά και η κατασκευή λαϊνών. Όπως δηλαδή, οι περισσότεροι Νοχιανοί που
φημίζονται για την πηλοπλαστική και την κατασκευή λαϊνών. Δεν έπαιζε ο ίδιος
κάποιο όργανο. Το όργανο του, ήταν το λαρύγγι του. Και οι καλλιτέχνες της
περιοχής συνορίζονταν ποιός θα τον πρωτοπάρει στα γλέντια.
Ηχογράφησε στη δισκογραφία των 78" (γραμμόφωνο) πλάι σε
κορυφαίους μουσικούς του νομού Χανίων. Αναφέρεται ότι το 1950 συνέθεσε τον
σκοπό «Νοχιανός συρτός του Θεοχάρη». Στο διπλό δίσκο «Ενθυμήματα από τη μουσική
παράδοσης της Κρήτης», έκδοση του μουσικού συλλόγου Χανίων «Ο Χάρχαλης», περιλαμβάνονται
οι ηχογραφήσεις του:Καραγκιουλές συρτός: βιολί Στρατής Γαλαθιανάκης, λαγούτο
Δημήτρης Γαλάνης. Κολυμπαριανός συρτός: λαγούτο Γιώργος Κουτσουρέλης, βιολί
Νίκος Σαριδάκης ή Μαύρος. Συρτός Χαραυγή: βιολί Στρατής Γαλαθιανάκης, λαγούτο
Δημήτρης Γαλάνης. Νενέ μου: λαγούτο Γιώργος Κουτσουρέλης, κιθάρα Στ. Χρυσίνης. Όπως
επίσης και στην συλλογή Στρατής Γαλαθιανάκης «Γαλαθιανός» οι ηχογραφήσεις του: Κισσαμίτικος
Συρτός - Κεραμιανός Συρτός. Ηχογραφήσεις του επίσης καταγράφονται στη συλλογή
«Πρωτομάστορες» από το Κρητικό Μουσικό Εργαστήρι.
Στο βιβλίο του Αθανασίου Δεικτάκη «Χανιώτες λαϊκοί μουσικοί που δεν υπάρχουν
πια», Καστέλι Κίσσαμου 1999, σελ. 230-231, περιλαμβάνεται προς τιμήν του το
παρακάτω γλαφυρό και χαρακτηριστικό κείμενο:
«Ένα φθινοπωριάτικο δειλινό στα μεγάφωνα της πλατείας του χωριού ηχούσε δυνατά η φωνή του τραγουδιστή. Την ίδια στιγμή ο Θεοχάρης Τζινευράκης κατέβαινε στον προγονικό τάφο για το μεγάλο, το ατέλειωτο ταξίδι. Τον θυμάμαι πάντα χαμογελαστό και πρόσχαρο να μου μιλάει για το τραγούδι. Το τραγούδι που ήταν σε πλήρη αρμονία με την όλη καλλιτεχνική του δραστηριότητα, την κατασκευή σταμνιών. Ένα απέραντο λαΐνάδικο ήταν πριν λίγα χρόνια τα Νοχιά Κίσσαμου.
Τότε δεν είχε κάνει την εμφάνιση του το πλαστικό, δεν ήταν μέσα στο σπίτι η κάνουλα της βρύσης και η λαΐνα απαραίτητο συχέριο. Και δυο και τρεις μικρές και μεγάλες είχαν τη χρήση τους σε κάθε σπίτι. Τα Νοχιά είναι ένα όμορφο κεφαλοχώρι. Σε ιδανικό υψόμετρο, με εδαφικές εναλλαγές, θέλγει το μάτι το περαστικού.
Ο Θεοχάρης Τζινευράκης έζησε σε μια εποχή που η κισσαμίτικη μουσική έστεκε στα
ψηλότερα σκαλοπάτια της δόξας της. τα προγονικά ακούσματα έπαιρναν τέλειες
μορφές και ενέπνεαν νέα πετάγματα. Στις παρέες, στις διασκεδάσεις, στα
πανηγύρια, η φωνή του γλυκεία και μελωδική έδινε ζωή και κέφι. Όλο το φάσμα της
Κρητικής μουσικής ομόρφαινε στη φωνή του. Φωνή ατόφια, πλήρης. Οι μεγάλοι της
μουσικής μας τον εμπιστεύτηκαν να τους συνοδεύσει στους δίσκους τους.
Κουτσουρέλης, Μαύρος, Γαλαθιανός. Γι' αυτό και η φωνή του δε χάθηκε. Θα
ακούγεται και θα θαυμάζεται».»
«Ένα φθινοπωριάτικο δειλινό στα μεγάφωνα της πλατείας του χωριού ηχούσε δυνατά η φωνή του τραγουδιστή. Την ίδια στιγμή ο Θεοχάρης Τζινευράκης κατέβαινε στον προγονικό τάφο για το μεγάλο, το ατέλειωτο ταξίδι. Τον θυμάμαι πάντα χαμογελαστό και πρόσχαρο να μου μιλάει για το τραγούδι. Το τραγούδι που ήταν σε πλήρη αρμονία με την όλη καλλιτεχνική του δραστηριότητα, την κατασκευή σταμνιών. Ένα απέραντο λαΐνάδικο ήταν πριν λίγα χρόνια τα Νοχιά Κίσσαμου.
Τότε δεν είχε κάνει την εμφάνιση του το πλαστικό, δεν ήταν μέσα στο σπίτι η κάνουλα της βρύσης και η λαΐνα απαραίτητο συχέριο. Και δυο και τρεις μικρές και μεγάλες είχαν τη χρήση τους σε κάθε σπίτι. Τα Νοχιά είναι ένα όμορφο κεφαλοχώρι. Σε ιδανικό υψόμετρο, με εδαφικές εναλλαγές, θέλγει το μάτι το περαστικού.
Από τις αγαπημένες και πολυπαιγμένες η σημερινή πλάκα γραμμοφώνου.
Πως να μην είναι άλλωστε αφού ερμηνεύουν και εκτελούν μεγαθήρια της Κισσαμίτικης
μουσικής παράδοσης. Στην πρώτη πλευρά Κουτσουρέλης Γιώργης στο λαούτο,
Σαριδάκης Νίκος (Μαύρος) στο βιολί και ο Θεοχάρης Τζινευράκης στο τραγούδι. Το
αφιέρωμα παραπάνω, για τον Θεοχάρη Τζινευράκη αφού είναι η πρώτη του στις
¨Πέρδικες¨. Στη δεύτερη πλευρά ο συρτός του Κουτσουρέλη με τον Στέλιο στο
τραγούδι και τον Γιώργη στο λαούτο.
Πληροφορίες και βιογραφικά για τους Κουτσουρέληδες και τον Μαύρο, σε
παλαιότερες αναρτήσεις. Το παραπάνω κείμενο έχει εμπλουτιστεί φωτογραφικά με
όλους, αφού υπάρχει μόνο μια φωτογραφία του Θεοχάρη Τζινευράκη, αυτή με τον
Γαλαθιανό και τον Γαλάνη. 
Στη σημερινή ανάρτηση σας παραθέτω και μια δεύτερη πλάκα γραμμοφώνου
με τις ίδιες ηχογραφήσεις. Η πρώτη διαφορά, είναι ότι στις ετικέτες της παλιάς
πλάκας (που δεν αναρτώ στο youtube αλλά μόνο εδώ) ο Στέλιος είναι γραμμένος με
ένα Λ. Στην ¨καλύτερη¨ κόπια ο Στέλιος είναι με δύο Λ γραμμένος. Η δεύτερη διαφορά, στην
ποιότητα του ήχου.
Στο ίδιο project ψηφιοποίησα και τις δυο πλάκες. Από το
πρόγραμμα ανάλυσης ήχου παρατηρήστε τι έχει κάνει ο χρόνος στην παλαιότερη
πλάκα. Είναι τα δυο πρώτα ηχητικά. Ένα από τα μειονεκτήματα των γραμμοφωνικών
δίσκων η μείωση της έντασης και η αύξηση του θορύβου.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
