«Στις 10 Φεβρουαρίου του 1926 στο χωριό Αλφά Μυλοποτάμου Ρεθύμνης,
γεννήθηκε και μεγάλωσε ένας άνθρωπος στον οποίο η Κρήτη και οι Κρητικοί
οφείλουν πάρα πολλά.
Ο λόγος για τον Κώστα Μουντάκη. Βαφτίστηκε στην ιερά Μονή Αρκαδίου στο
Ρέθυμνο.
Τρεις μόλις μήνες μετά την γέννησή του τον Απρίλιο του 1926, έφυγε από την ζωή
ο πατέρας του, Νικόλαος Μουντάκης γνωστός και ως «Κελαϊδής».
Ο πατέρας του υπήρξε δεινός χορευτής και τραγουδιστής και σίγουρα μετέφερε τα
γονίδια αυτά στον Κώστα που δυστυχώς όμως, δεν τον γνώρισε ποτέ. Η μητέρα του
λεγόταν Καλλιόπη και ήταν από το γένος των Καλλιγιάννηδων. Αξίζει να πούμε ότι
η οικογένεια Μουντάκη έχει τις ρίζες της στο χωριό Καλλικράτης Σφακίων.
Στον Καλλικράτη ζούσε ο προπάππους του Κώστα Μουντάκη, Μανούσος που υπήρξε
πρωτοπαλίκαρο του Χατζημιχάλη Νταλιάνη και σκοτώθηκε πολεμώντας τους Τούρκους
στο Φραγκοκάστελλο στην Επανάσταση του 1827.
Αφού τελείωσε το Δημοτικό το 1938 και πέτυχε στο ημιγυμνάσιο Πανόρμου, δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις σπουδές του εξαιτίας της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που βρισκόταν η οικογένεια του. Η μητέρα του αψηφώντας τα προβλήματα που υπήρχαν, μεγάλωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα επτά της παιδιά.
Το 1941 σε ηλικία 15 ετών ο Κώστας Μουντάκης, έπαιζε λύρα και
τραγουδούσε στο καφενείο του χωριού του. Λίγο αργότερα όταν μπόρεσε μόνος του
να κρατήσει ένα ολόκληρο γάμο χρίστηκε και επίσημα λυράρης.
Την πρώτη του λύρα την απέκτησε σε ηλικία 17 ετών το 1943, αφού έδωσε για
αντάλλαγμα ένα αρνί και πέντε οκάδες τυρί. Για να βγάλει τα προς το ζην δούλεψε
μαζί με έναν πλανόδιο μικροπωλητή. Από την εμπειρία του αυτή, μετά από κάποια
χρόνια έγραψε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του, με τίτλο «Ο Πραματευτής».
Ο Κώστας Μουντάκης κατετάγη στη χωροφυλακή σε ηλικία 22 ετών το 1948.
Υπηρέτησε στα Χανιά, στα Σφακιά και στην Αθήνα.
Την περίοδο από το 1950 μέχρι το 1952, είχε αποσπαστεί στο ιδιαίτερο
γραφείο του Σοφοκλή Βενιζέλου. Αργότερα παραιτήθηκε και αναγκάστηκε να εργαστεί
στο Εργοστάσιο Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια.
Παράλληλα προσπαθεί να προωθήσει την Κρητική μουσική μέσω της ραδιοφωνίας που
είχε τη μεγάλη δύναμη στην προβολή της παραδοσιακής μουσικής κάτω από την άγρυπνη
επίβλεψη του Σίμωνα Καρρά.
Μέσα στα επόμενα χρόνια ακολουθεί μια τεράστια πορεία δισκογραφικών εκδόσεων, με αποτέλεσμα ο Μουντόκωστας να καθιερωθεί ως ένας από τους περισσότερο ηχογραφημένους λυράρηδες της Κρητικής μουσικής.»
Ακόμα ένα δισκάκι από τον Μουντόκωστα (βλέπε αναρτήσεις 53,72,86,115,152,175 και 204). Στο λαούτο μαζί του ο Χανιώτης Βασίλης Μανουδάκης (βλέπε αναρτήσεις 183,195 και 214) από Μάλεμε. Στις ετικέτες, πράγμα πρωτόγνωρο για την Odeon έχουν κάνει λάθος και αναφέρουν ¨Μανουσάκης¨.
Αρχές της δεκαετίας 60 (1961) και ο Μουντάκης έχει τις διασυνδέσεις και τις παρέες του στο νομό Χανίων από την συνεργασία του με τους Κουτσουρέληδες και από την υπηρεσία του στη χωροφυλακή Χανίων. Με καταγωγή από Σφακιά ο ίδιος και με το όνομα Μουντάκης να υπάρχει σε αρκετές περιοχές του νομού Χανίων.
Στο ριζίτικο ¨Ένα πουλί θαλασσινό¨, συμμετέχουν (συνοδεύουν) όπως διαβάζουμε και από τις ετικέτες, ο Μιχάλης Σαπουντζάκης, ο Βασίλης Κυριακάκης και ο Νίκος Μουντάκης.
Βιογραφικά στοιχεία για τους δυο πρώτους δεν κατάφερα να βρω.
Ο Νίκος Μουντάκης με καταγωγή από Κίσσαμο (Καστέλι) Χανίων συμμετέχει στο ριζίτικο (σύμφωνα με πληροφορίες του Γιώργου Βαβουλέ- πολλά ευχαριστώ για τον χρόνο του) σε νεαρή ηλικία. Δούλευε στην υπηρεσία αρχαιολογίας. Στην παρακάτω φωτογραφία είναι ο μικρός κάτω δεξιά.
Στο στούντιο ηχογράφησης του Σταματάκη Γιάννη (βλέπε φωτογραφία παρακάτω), που ηχογράφησαν αρκετά κρητικά σχήματα, τον συναντάμε ως συνθέτη (στην κασέτα ¨Το νησί των Μεγάλων¨ με τον Κουνελομιχάλη) και λαϊκό τραγουδιστή (με το ¨Ναυάγιο της Φαλκονέρας¨). Είχε γράψει αρκετά τραγούδια αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να τα διασώσουν. Πέθανε σε ηλικία 80 ετών. Περισσότερες πληροφορίες και διορθώσεις σε βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
