Νάκος Γιώργος- Σταμέλος
Απόστολος COLUMBIA SCDG 2912 Νάμουνα στην Αράχωβα (Τσάμικο) - Χρυσαφένιος αετός
(Καλαματιανό) 1961 (Ηχογράφηση 1936)- 45rpm- 7''
«Ο Γιώργος Νάκος (βλέπε αναρτήσεις 74, 171και 313) γεννήθηκε
το 1908 στο Μαυροβούνι (παλιό όνομα Βουνέσι) της Καρδίτσας και έζησε δύσκολα
παιδικά χρόνια, διότι ο πατέρας του Μιχάλης πέθανε το 1913. Η χήρα με τα δύο
παιδιά το Γιώργο και το Χρήστο εγκαταστάθηκε στο πατρικό της στα Φάρσαλα. Ο
Γιώργος από μικρός αναγκάστηκε να δουλέψει, παραμελώντας το σχολείο. Εργαζόταν
ως καροποιός μέχρι το 1926, οπότε πήγε στην Αθήνα και δούλεψε σε ταβέρνα ως
βοηθός. Το 1927 παρουσιάστηκε στο Στρατό και κατατάχτηκε στην Αστυνομία και
συγκεκριμένα στην Αγορανομία Αθηνών. Παντρεύτηκε και απόκτησε δύο παιδιά, το
Μιχάλη(1935) και τον Σόλωνα (1937) παιδί που σκοτώθηκε από Γερμανούς στην
Κατοχή. Τραγουδούσε ερασιτεχνικά στις ταβέρνες και σιγά σιγά έγινε γνωστός. Σαν
γλεντζές που ήταν έκανε ζωή ρεμπέτη και όχι αστυνομικού, τραγουδώντας κρυφά από
την υπηρεσία του. 
Το 1935 κυκλοφορεί από την Columbia το κλέφτικο «Μωριάς»,
αναγνωρίζεται η μεγάλη αξία του και καθιερώνεται. Από μαγαζιά της Αθήνας
δέχεται πολλές προτάσεις και διαπρέπει ως τραγουδιστής Δημοτικών και
Ρεμπέτικων. Μεταξύ των άλλων εργάστηκε στην περίφημη ταβέρνα του Πίκινου όπου
τραγουδούσε και ρεμπέτικα, χωρίς ωστόσο ποτέ να ηχογραφήσει. Συνεργάστηκε με
όλους τους γνωστούς τραγουδιστές όπως είναι η Ρ. Εσκενάζη, Ρ. Αμπατζή, Κ.
Ρούκουνας, Μαρίκα Πολίτισσα, Στ. Κηρομύτης, Π. Τσαουσάκης, αργότερα ο Στ.
Καζαντζίδης και άλλοι μεγάλοι της εποχής του. Η ζωή του Νάκου αλλάζει με αφορμή
ένα τυχαίο περιστατικό, το 1937 οπότε παραιτείται από την Αστυνομία για να
ασχοληθεί με το μουσικό Θέατρο. Σε μια ταβέρνα ο Νάκος ευρισκόμενος σε
κατάσταση ευθυμίας, μιμούνταν κάποιον μπεκρή της αγοράς. 
Εκεί έτυχε να τρώει ο
γνωστός θιασάρχης Μακέδος, ο οποίος ευρισκόμενος σε αδιέξοδο (διότι αποχώρησε
μετά από καυγά από το θίασο ο Ορέστης Μακρής που έπαιζε το ρόλο του μεθύστακα)
πρότεινε στο Νάκο να αναλάβει το ρόλο. Έτσι βρέθηκε να κάνει στο Θέατρο το
μπεκρή, ενώ παράλληλα τραγουδούσε Δημοτικά και Ρεμπέτικα τραγούδια. Έκανε
πολλές περιοδείες με διάφορους θιάσους στην Αθήνα και την Πόλη στην οποία
πέρασε αρκετό καιρό. Στα χρόνια της κατοχής συνεργάστηκε με τη Σοφία Βέμπο η
οποία τραγουδούσε τα γνωστά της τραγούδια και ο Νάκος δημοτικά. Ο Νάκος είχε
σπάνια φωνή, ωστόσο η μεταπήδηση στο Θέατρο, στέρησε το Δημοτικό τραγούδι από
την απαράμιλλη ερμηνεία του. Η δισκογραφική του παραγωγή περιορίζεται σε
περίπου 30 τραγούδια, από αυτά δύο είναι σχετικά με το ρόλο του μπεκρή. Τα Δημοτικά συμπεριελήφθησαν σε ειδικές εκδόσεις (επιλογές) αυθεντικών ερμηνευτών και
κυκλοφόρησαν σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Έζησε ως πραγματικός ρεμπέτης,
χαρίζοντας απλόχερα το ταλέντο του και τη ζωή του. Πέθανε στην Αθήνα στις 6/1
1981.»
«Ο Απόστολος Σταμέλος γεννήθηκε το 1901 στη Δόμβραινα της
Θήβας. Σταμέλος ήταν το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, Λούτζας το επίθετό του. Ο
πατέρας του ήταν σιδηρουργός. Εννέα χρονών έπαιζε νταουλάκι και φλογέρα με
γλωσσίδι (με στόμιο κλειστό). Δέκα χρονών έπιασε κλαρίνο και είκοσι βγήκε στα
πανηγύρια. Έκανε μάθημα με το Νικήτα Κωτσόπουλο και τον Κώστα Καραγιάννη στη
Λιβαδειά, με τον Αμέτη στο Βόλο. Δυο χρόνια έπαιξε με τον Γιάννη Κυριακάτη.
Υπήρξε μεγάλος κλαρινίστας με χαρακτηριστικό γλυκό και απαλό παίξιμο. Έπαιξε
κλαρίνο σε εκατοντάδες δίσκους, συνοδεύοντας αξιόλογους ερμηνευτές του καιρού
του. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα «Να ήμουν στην Αράχωβα», με το Γιώργο Νάκο και
«Συννέφιασε ο Παρνασσός» με το Γιώργο Παπασιδέρη. 
Έπαιξε για κάμποσα χρόνια και
στην Αμερική. Πέθανε το 1980 σε ηλικία 79 ετών. Επίσης έχει συνεργαστεί και με:
Αραπάκη Δημήτρη, Εσκενάζυ Ρόζα, Νάκο Γιώργο, Αμπατζή Ρίτα, Μπενέτο Δημήτρη,
Σέμση Δημήτρη (Σαλονικιός), Βασιλοπούλου Γεωργία, Μοσχονά Οδυσσέα και άλλους
πολλούς. Φυσικά συνεργάστηκε και με τον Παπασιδέρη σε αρκετά τραγούδια. Πολλά είναι
και τα τραγούδια στα οποία παίζει σόλο κλαρίνο, με χαρακτηριστικό ήχο.»
Από τους αυθεντικότερους του δημοτικού τραγουδιού ο Γιώργος
Νάκος. Στο σημερινό δισκάκι στο κλαρίνο ο Απόστολος Σταμέλος. Από τα κλασικά το
σημερινό τσάμικο ¨Νάμουνα στην Αράχοβα¨. Ιδιαίτερο και το καλαματιανό, που εδώ
βοηθάει ο Σταμέλος. 
Το τραγούδι έχει γραφτεί για το Βασιλιά Γεώργιο Β' των Ελλήνων επί της επιστροφής του στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1935. Ένα απόσπασμα από άρθρο του HΛIA BΟΛIΟTH-KAΠETANAKH (από την
Ελευθεροτυπία της 9/1/2000):
«... Nα θυμηθούμε όμως και μια άλλη εκλογική αναμέτρηση, το
δημοψήφισμα βίας και νοθείας -Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1935- για την
επαναφορά του βασιλιά Γεωργίου Γκλύξμπουργκ B (Γεώργιος Χριστιανός λεγόταν, όπως είναι το όνομα του Βασιλικού οίκου από τον οποίο προέρχεται το Γλύξμπουργκ είναι τίτλος,Δούκας Του Γλύξμπουρκγ ήταν κάποιος Προπάππος τους)'. Με την
προτροπή των δισκογραφικών εταιρειών οι ρεμπέτες... αυθορμήτως
εκθειάζουν το γεγονός, «Ξύπνα μεγάλε Κωνσταντίνε» I. Mοντανάρη
με τον K. Pούκουνα και παραλλαγές με K. Δούσια και M. Παπαγκίκα,
«Ο χρυσαφένιος αετός» του Π. Tούντα με τον Γ. Nάκο, ή πάλι ο M.
Bαμβακάρης εκφράζει αυταπάτες για πανεθνική ενότητα στο «Mας
ήρθες βασιλιά». ... .
Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν στην Columbia με
αριθμό DG 6187 το 1936.
Το σημερινό 45άρι κυκλοφόρησε το 1961. Στο φάκελο θα βρείτε και ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα
στο Νάκο, από τον Αριστομένη Καλυβιώτη.
Φωτογραφίες και τα ηχητικά αρχεία …(εδώ).
