231. COLUMBIA D.G. 6152 ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΣ 1935

Καρακώστας Νίκος COLUMBIA D.G. 6152 Στου Παπαλάμπρου την αυλή (Τσάμικο) - Βουνά για χαμηλώσετε (Συρτό Καλαματιανό) 1935-78rpm -10''

 

«Ο “Πατριάρχης” του κλαρίνου, ο Νίκος Καρακώστας, Βλάχικης καταγωγής ο γνωστός μεγάλος του κλαρίνου. Γεννήθηκε στην Κρανιά Ααπροποτάμου και μεγάλωσε στη Λαμία, πήγε και Αθήνα και ξέφυγε για τα καλά από τα όρια του «καθαρά» βλάχικου ύφους, ηχογράφησε πρώτος πολλά βλάχικα τραγούδια, τίμησε το δίχως άλλο την καταγωγή του και νομίζω δεν μπορεί να λείπει από καμία συλλογή με Βλάχους μουσικούς. Ο Νίκος Καρακώστας γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1885 άλλοι γράφουν το 1881 στην πολύ γνωστή μας Κρανιά Ασπροποτάμου (η διαφορά είναι γιατί τα αρχεία της Κοινότητας κάηκαν από τους Γερμανούς). Είναι το τρίτο παιδί του τσαρουχά  Κώστα  Καρακώστα.  Πεντάχρονος ο Νίκος κατέβηκε μαζί με την οικογένειά του στην Καλαμπάκα για δουλειά και για το σχολείο των μεγαλύτερων παιδιών.

Όταν ο Νίκος έγινε περίπου 11 χρονών  η οικογένεια του κατέβηκε στο Δομοκό.  Εκεί μαζί με τα άλλα του αδέλφια ήταν καλφάκια και μάθαιναν κοντά στον πατέρα τους Κώστα Καρακώστα την τέχνη του, δηλαδή την τέχνη του τσαρουχά. Το 1905 ο Νίκος Καρακώστας  παντρεύτηκε  και  από το γάμο αυτό γεννήθηκαν 13 παιδιά, που για τις ανάγκες τους για να πάνε στο σχολείο, ο Νίκος Καρακώστας  κατέβηκε στην Λαμία. Ήταν είκοσι χρονών ή κατ’ άλλους 25 όταν πήρε στα χέρια του το κλαρίνο και άρχισε να μαθαίνει. Αλλά και ο νεαρός τότε Νίκος Βρήκε στο όργανο αυτό το μέσον που θα έβγαζε με ξεχωριστό τρόπο το πάθος, τους καημούς και τα μεράκια του κόσμου. Θα τα ανακάτευε με το αίμα της καρδιάς του, θα τα ζύμωνε με το είναι της ψυχής του για να τα αφήσει παρακαταθήκη στον Ελληνικό λαό. Γύρω στο 1925 τον βρίσκουμε να παίζει κλαρίνο στο «Κέντρο Έλατος» στην πλατεία Λαυρίου. Εκεί για τριάντα χρόνια, βρήκε τον τρόπο να απελευθερώνει τις μνήμες του και να τις κάνει τραγούδι.

Το 1955 σε ένα αποκριάτικο γλέντι σε ένα ξεφάντωμα από αυτά που ο Νίκος Καρακώστας ήξερε να δημιουργεί εκεί πάνω στο πάλκο άφηνε την τελευταία του πνοή. Ήταν 27 Φεβρουαρίου του 1955 όταν το κλαρίνο του Νίκου Καρακώστα σίγησε.
Πάνω στην πλάκα του τάφο του ζήτησε να του γράψουν.
“Εγώ φτωχός γεννήθηκα φτωχός και θα πεθάνω μα μερακλής να γράψετε στον τάφο μου απάνω”. Όταν ο Νίκος Καρακώστας έφυγε ήταν μόνο εβδομήντα χρονών.»

Στο σημερινό γραμμοφωνικό δίσκο έχουμε το εξαίρετο κλαρίνο του Καρακώστα με τον Τσάκωνα στο λαούτο, κάτι που δεν αναφέρεται σε καμία από τις πολλές εκδόσεις του δίσκου. Πρόβλημα στις στροφές στο τραγούδι ¨Στου Παπαλάμπρου την αυλή¨ υπάρχει και εδώ. Στις πληροφορίες (στο φάκελο) υπάρχει ο σύνδεσμος που εξηγεί ότι το πρόβλημα διορθώθηκε στην Αγγλική έκδοση του δίσκου.

Από τις φωτογραφίες των εκδόσεων (διαφορετικές ετικέτες) συμπεραίνουμε την επιτυχία που είχε ο δίσκος. Βγήκε σε τέσσερις διαφορετικές εκδόσεις στην Ελλάδα (τρεις γραμμοφωνικές και ένα 45-άρι) και σε τέσσερις στο εξωτερικό (δυο σε Αμερική, μια σε Αγγλία και ένα 45-άρι εξωτερικού).  

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).