Αραπάκης
(Καλλίνικος-Τσούσης) Δημήτρης (Μήτσος)- Κυριακάτης Γιάννης ODEON GA 1341 Πες
στη δασκάλισσα σου (Καλαματιανός) - Μωρή κακιά γειτόνισσα (Τσάμικο) 1928-
78rpm- 10''
¨Πες μου την δασκάλισσα σου, που σε μάθαινε χορό, διαβολοθηλυκό,
που σε μάθαινε χορό δεν βγαίνεις να σε ιδώ.
και σταυρώνεις τα ποδάρια σαν της βάρκας το γιαλό βρε διαβολοθηλυκό,
σαν τη βάρκα στο γιαλό δεν βγαίνεις να σε ιδώ¨
«Ο Δημήτρης Καλλίνικος-Τσούσης ή Αραπάκης (βλέπε αναρτήσεις
44, 197 και 353) , γεννήθηκε την Πρέβεζα (ανάμεσα στα χρόνια 1890-1895), μια
πόλη που στις αρχές του αιώνα συνδυάζει μουσικά το παραδοσιακό τραγούδι της
περιοχής, το αστικό ηπειρώτικο τραγούδι (όπως και τα Γιάννενα εξάλλου), αλλά παράλληλα
ακούγεται και το αστικό τραγούδι της Πόλης και της Σμύρνης. Σε ένα τέτοιο
περιβάλλον, η χαρισματική φωνή του Aραπάκη ωριμάζει και βρίσκει δημιουργική
διέξοδο στη δισκογραφία του παραδοσιακού, αλλά και του σμυρναίικου και
ρεμπέτικου τραγουδιού. Ιδιαίτερες οι επιδόσεις του στα αργά και δύσκολα
καθιστικά τραγούδια, που τον αναδεικνύουν σε έναν από τους σημαντικότερους
ερμηνευτές του αιώνα μας στο είδος του.
Έζησε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε τη Μαρία ή Μαρίκα «την
καλύτερη μοδίστρα των Αθηνών». Η γυναίκα του πέθανε γύρω στο 1960. Ως τότε
έμεναν στα Σεπόλια. Μετά το θάνατο της γυναίκας του, ο Αραπάκης, έμεινε στα
Εξάρχεια. Τα ίχνη του χάνονται το 1966. Κάποιοι άκουσαν ότι, τον βάλανε στο
γηροκομείο, όπου πέθανε (ανάμεσα στα χρόνια 1967-1970), χωρίς να το μάθει
κανείς.
«Ο Μήτσος Αραπάκης, ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής όλων των
λεφτάδων και των γλεντζέδων της εποχής. Ο ιχθυέμποροι, οι χασάπηδες με τις
καδένες και οι έμποροι από τις αγορές Αθήνας και Πειραιά, τον λάτρευαν. Ουρές
τα αυτοκίνητα, έξω από το μαγαζί, που τραγουδούσε προπολεμικά ο Αραπάκης, στην
Κηφισιά, μαζί με άλλους δυο Μήτσους: τον Μήτσο Σαλονικιό και τον Μήτσο Κυριακίδη.
Όταν δε, τραγουδούσε, απόλυτη ησυχία. Δε μιλούσε κανείς».» 
«Ο Γιάννης Κυριακάτης (βλέπε αναρτήσεις 312. 353 και 479) γεννήθηκε το 1884 στην Παπαρούγια (Λεύκα)
Βοιωτίας. Ως νέος έπαιζε καραμούζα. Ένας από τους σημαντικότερους οργανοπαίκτες
του κλαρίνου και ίσως ο πρώτος που απέκτησε μουσική παιδεία.
Το 1906 μετανάστευσε στην Αμερική, όπου η γνωριμία του με
τον σμυρνιό βιολονίστα Γ. Θεολόγο και μέσω αυτού με τον Νικολό Ζάμπο, Ούγγρο
κλαρινετίστα του Ωδείου της Νέας Υόρκης, άλλαξαν τη ζωή του. Σπούδασε μαζί τους
μουσική για επτά χρόνια διαμορφώνοντας ένα πλούσιο ρεπερτόριο με «χόρες» και
«ντόϊνες» και ένα μοναδικό ύφος παιξίματος που τον έκανε περιζήτητο στην
ελληνική ομογένεια και όχι μόνον. Ξεκίνησε από τη Jazz μουσική και αργότερα
ασχολήθηκε με την Ελληνική. Εκτός από κλαρίνο έπαιζε και άλλα όργανα.
Αργότερα ίδρυσε με την κυρία Κούλα την δισκογραφική εταιρεία
«Πανελλήνιον». Επέστρεψε στα Βάγια και παντρεύτηκε την Ευαγγελία το 1928.
Δίδαξε (δωρεάν;) διαμορφώνοντας τη «σχολή Κυριακάτη» (μαθητές του ο ανιψιός του
Συμεών Κυριακάτης και ο Γιάννης Μελισσάρης). 
Στην Αθήνα βρέθηκε το 1925 και έπαιξε στο αθηναϊκό κέντρο
«Έλατος». Ταυτόχρονα δημιούργησε δισκογραφία και διετέλεσε παραγωγός της
Columbia, αναβαθμίζοντας τη θέση του κλαρίνου στην αθηναϊκή ελίτ. «Το ύφος, η
χροιά της ερμηνείας του και τα μελωδικά ποικίλματά του είχαν μεγάλη επιρροή
στους νεότερους καλλιτέχνες στην Ελλάδα».
Ήταν της σειράς Καρακώστα-Γιαούζου και στην εποχή του ήταν ο
πλέον επώνυμος. Ήταν αυτός που έμαθε τους Αθηναίους να ακούνε κλαρίνο! Αυτός
και ο Γιαούζος θεωρούνταν καλύτεροι του Καρακώστα στο ότι έπαιζαν από όλους
τους τόνους και είχαν μεγαλύτερο ρεπερτόριο.
Άνθρωπος ευγενής και επιβλητικός, με ιδιαίτερο κύρος, δεν
έμοιαζε με κανέναν από τους μουσικούς της εποχής του. Απεβίωσε το 1957 στα
Βάγια Θηβών.»
Φοβερός Αραπάκης μαζί με τον Κυριακάτη στο κλαρίνο, στη
σημερινή πλάκα γραμμοφώνου. Πιθανότατα στο βιολί ο Σέμσης και στο ούτι ο
Κυριακίδης, καθότι στις τότε ηχογραφήσεις ήταν μαζί. Στις ετικέτες αναγράφει
¨Καλαματιανός¨ για το ¨Πες στη δασκάλισσα σου¨
που είναι ¨Συρτός¨ και ¨Πες μου την δασκάλισσα σου¨, αλλά αυτά έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Οι
στίχοι του τσάμικου ¨Μωρή κακιά γειτόνισσα¨ είναι του Νίκου Ρέλλια αλλά
δυστυχώς δεν τους βγάζω ακόμα και σε ακρόαση άλλης πλάκας.
Φωτογραφίες και τα ηχητικά αρχεία …(εδώ).
