Κιτσάκης Αλέκος (Το αηδόνι
της Ηπείρου)- Μπατζής Βασίλης- Κιτσάκη Βασιλική ODEON DSOG 2805 Χρόνια εδώ στα
ξένα - Αηδονάκι θα γινώ 1962- 45rpm- 7''
«Ο Αλέκος Κιτσάκης γεννήθηκε το 1934 στο Ριζοβούνι Πρεβέζης
από γονείς γεωργοκτηνοτρόφους. Το ταλέντο του φάνηκε πολύ νωρίς και το γεύτηκαν
πρώτα οι λαγκαδιές και τα ρουμάνια της ιδιαίτερης πατρίδας του. Οι χωριανοί του
πρόσεξαν αμέσως το καθαρό και λαγαρό μέταλλο της φωνής του και άρχισαν να τον
καλούν στις διάφορες εκδηλώσεις τους. Τον Οκτώβριο του 1946 κατεβαίνει στην
Αθήνα και πηγαίνει με συγγενή του στην Πανηπειρώτικη συνομοσπονδία. Εκεί τον
είδαν: οι Μάρκος Θάνος , Κων/νος Σταμάτης και Αχιλλέας Ζώης όπου του ζήτησαν να
τραγουδήσει την "Τζαβέλαινα".
Ενθουσιάστηκαν και αποφάσισαν να τον παρουσιάσουν στο θέατρο
της "Κυβέλης". Τραγούδησε την "Τζαβέλαινα" και πριν
τελειώσει, ο κόσμος όρθιος και γεμάτος ενθουσιασμό χειροκροτούσε. Αυτή η
εμφάνιση στην Αθήνα στέφθηκε από επιτυχία και αποτέλεσε την αρχή μιας δύσκολης
αλλά θριαμβευτικής πορείας. Η Κοτοπούλη τον γνώρισε στην τότε βασίλισσα
Φρειδερίκη η οποία σε συνεννόηση με την Πανηπειρώτικη τον έστειλε με δικά της
έξοδα σε ιδιωτικό σχολείο. Τα καλοκαίρια 1951 και 1952 ο Αλέκος Κιτσάκης
τραγουδάει στην πλατεία Σκουφά Άρτας και γίνεται χαμός. 
Το 1952 εγκαταλείπει την Πάτρα και έρχεται στην Αθήνα. Ο
Αλέκος Κιτσάκης φοίτησε στο Εθνικό Ωδείο 6 χρόνια και απέκτησε πλούσια μουσική
παιδεία και κατάρτιση, πράγματα που τον βοήθησαν στην μετέπειτα επαγγελματική
του σταδιοδρομία. Αποφασίζει μόνος του να πάει στην ODEON την κατοπινή Μίνως
Μάτσας και ζητάει να τον ακούσουν. Στην αρχή δεν τον δέχονται, αλλά αυτός
επιμένει και ο μαέστρος Σπύρος Περιστέρης τον ακούει. Έξαλλος από ενθουσιασμό
μαζεύει τους πάντες και δηλώνει πως ένα μεγάλο ταλέντο ανατέλλει. Το 1954
γραμμοφωνεί σε συνεργασία με τον κλαρινίστα Βάϊο Μαλλιάρα τα τρία πρώτα του
τραγούδια "Γιατί είναι μαύρα τα βουνά", "Σταυρούλα
μαυρομάτα", "Τα πήρανε τα πρόβατα". 
Το 1956 γυρίζει σε συνεργασία με τον Βασίλη Μπατζή σε
δίσκους τα 4 επόμενα τραγούδια του "Βλαχοθανάσης", "Βασίλω μου
σ' αντάμωσα", "Λίτσα Βαγγελίτσα μου", "Περιστεράκια
όμορφα". Η επιτυχία πρωτοφανής το 1960 με τα τραγούδια "Οι
κλέφτες" και "Πάμε στο λόγγο για ξύλα". Έτσι ο κόσμος αρχίζει να
τον αποκαλεί το ΑΗΔΟΝΙ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους και
καλύτερους δημοτέχνες στο κλαρίνο όπως: Τάσος Χαλκιάς, Βασίλης Σαλέας, Βασίλης
Σούκας, Βαγγέλης Σούκας, Γιάννης Βασιλόπουλος, Μάκης Μπέκος, Θανάσης
Χαλιγιάννης, Βασίλης Μπατζής, Γρηγόρης Καψάλης, Φίλιππος Ρούντας, Χρόνης
Καψάλης, Ναπολέων Ζούμπας, Ναπολέων Δάμος, Σταύρος Καψάλης. Επίσης συνεργάστηκε
για πολλά χρόνια με τον Γιώργο Κόρο.
Απεβίωσε στα Ιωάννινα, 2 Φεβρουαρίου 2015.»
«Ο Βασίλης Μπατζής γεννήθηκε στο Εκκλησοχώρι Ιωαννίνων το
1923 και πέθανε 14 Μαρτίου του 1993. Ήταν γιος του Περικλή (Κλη) Μπατζή.
Συνεργάστηκε πολλά χρόνια στο κέντρο "Έλατος" με
τον Νίκο Καρακώστα και πήρε πολλά απ αυτόν, ώστε το παίξιμό του να μοιάζει πολύ
με του Καρακώστα. Ακέραιος και παραδοσιακός μουσικός, ήταν ίσως ο τελειότερος
μετά την "παλιά φρουρά".
Έπαιζε εξίσου καλά το Ηπειρώτικο, το Μωραΐτικο, ακόμα και τα
καμπίσια με ξεχωριστό δικό του τρόπο, δημιουργώντας τη δική του
"σχολή" το Μπατζίδικο παίξιμο.
Χαρακτηριστικό είναι το παίξιμό του στο τραγούδι
"Περιστεράκια όμορφα".
Με τον Αλέκο Κιτσάκη ηχογράφησε πάνω από 100 τραγούδια.
Σύμφωνα με τη Δέσποινα Μαζαράκη («Το λαϊκό κλαρίνο»,
Εκδόσεις «Κέδρος», σελ. 25-26), η «σκλήθρα» (σόι) των Μπατζαίων είναι η πιο
αντιπροσωπευτική οικογένεια μουσικών της ηπειρώτικης περιοχής του Πωγωνίου, με
παράδοση που χάνεται στον χρόνο. Γι’ αυτό και τα χορευτικά πωγωνίσια κομμάτια
λέγονται και «μπατζήτικα».»
".....να χορεύεις Πωγωνίσιο και γλυκά θα σε φιλήσω, με κλαρίνο του Μπατζή και Ζιτσιώτικο κρασί....".
Φωτογραφίες και τα ηχητικά αρχεία …(εδώ).
