Μπλάνα Γεωργία- Σαλέας
(Παναγιωτόπουλος- Ο παλιός) Βασίλης PARLOPHONE GDSP 2632 Ο ήλιος (Τσάμικο) -
Μια βλάχα μια παληόβλαχα 1961- 45rpm- 7''
«Η Γεωργία Μπλάνα γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1930. Από μικρή ήρθε στην
Αθήνα και το 1950 άρχισε να ασχολείται με το τραγούδι επαγγελματικά. Εργάστηκε
σε πάρα πολλά κέντρα της Αθήνας και με τους καλύτερους καλλιτέχνες όπως: Βασίλη
Τσιτσάνη, Γιάννη Παπαϊωάννου, Βαγγέλη Περπινιάδη, Κώστα Ρούκουνα, κ.ά. Στις
αρχές της δεκαετίας του 1950 άρχισε τη δισκογραφία. Ηχογράφησε πάνω από 20
τραγούδια, όλα το ένα ωραιότερο από το άλλο. Πρόκειται για μια εξαιρετική
καθαρότατη φωνή που την κατατάσσει μεταξύ των πρώτων της γενιάς της. Εργάστηκε
και στο εξωτερικό. Στην Αμερική για κάμποσα χρόνια και έδωσε το παρόν σε πολλά
κράτη της Ευρώπης. Όμως ο μητρικός της ρόλος της επέβαλε να αποσυρθεί από τον
καλλιτεχνικό της χώρο πολύ νωρίς γύρω στα 35 της χρόνια. Τα πιο γνωστά της
τραγούδια είναι τα: «Όλα τα δέντρα ανθίσανε» και «Χελιδόνι μου», με κλαρίνο του
Βασίλη Μπατζή, «Νύχτα εγώ σε φίλησα», με κλαρίνο του Κώστα Κοντογιώργου,
«Παντρεύεται η Αναστασιά», με κλαρίνο του Γιώργου Ανεστόπουλου κι άλλα πολλά.»
«Ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος-Σαλέας (1929-1972)(βλέπε και αναρτήσεις
251 και 300 για περισσότερα), ήταν ένας από τους καλύτερους λαϊκούς
κλαρινοπαίχτες της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Γεννήθηκε σε κάποιο ίσως από τα καμποχώρια του κάτω Αχελώου αλλά ήταν
εγγεγραμμένος στα μητρώα αρρένων του δήμου Μεσολογγίου.
Υπήρξε ίσως η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυΐα στο χώρο της παραδοσιακής
μουσικής.
Γεννήθηκε μουσικός. Παιδί έπαιζε φλογέρα και αναδείχτηκε στο
μεγαλύτερο δεξιοτέχνη του κλαρίνου.
Τα πρώτα του βήματα τα πήρε απ'τον πατέρα του Κώστα Σαλέα που έπαιζε
ζουρνά. Αργότερα μαθαίνει τα μυστικά του κλαρίνου από τον Χαράλαμπο Μαργέλη (1895-1954)
απ'το Μεσολόγγι.
Τα παιδικά του χρόνια τα χαρακτηρίζει η φτώχεια κ η μιζέρια. Κι όμως
αυτό το μικρό "γυφτάκι" έμελλε αργότερα να γίνει γνωστός και εκτός
Ελλάδος.
Είχε ταλέντο και δημιουργική μαγιά. Στα πανηγύρια, γιατί
εκεί γεννιέται, αναπτύσσεται και διατηρείται το δημοτικό μας τραγούδι, δοξάστηκε
περισσότερο απ' όλους ο Σαλέας.
Γνώστης όλων των μουσικών σκοπών του λαού μας, αγαπήθηκε όσο λίγοι
καλλιτέχνες.
Τον αποκαλούσαν "στρατάρχη του κλαρίνου". Έπαιζε με
πάθος και μεράκι σουφρώνοντας χαρακτηριστικά τα φρύδια του. Σώμα και ψυχή ήταν
απόλυτα συνδεδεμένα με το κλαρίνο.
Σαν άνθρωπος, ήταν πάντα περιποιημένος και μερακλής. αδυναμία του
ήταν οι όμορφες γυναίκες για τις οποίες ξόδεψε όλα του σχεδόν τα χρήματα που
κέρδισε επί οκτώ χρόνια στην Αμερική! 
Σαν μουσικός μπορεί να ήταν εγωιστής αλλά σαν άνθρωπος ήταν πονόψυχος
και καλόκαρδος, υποστηρίζοντας με όποιον τρόπο μπορούσε τη τσιγγάνικη γενιά
του.
Στην κατοχή είχε λάβει μέρος και στην Εθνική Αντίσταση.
Η δισκογραφία του μεγάλη αφού συνεργάστηκε με όλους τους Έλληνες
τραγουδιστές του δημοτικού αλλά και του λαϊκού τραγουδιού!»
Ιδιαίτερη θα έλεγα η φωνή της Γεωργίας Μπλάνα στο σημερινό δισκάκι.
Την προτιμώ στο καγκέλι, αλλά και στο τσάμικο δείχνει τις φωνητικές της δυνατότητες.
Ο Σαλέας διαστημικός όπως πάντα.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
