157. GENERAL GRAMOPHONE GGR 1014 ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ- ΚΑΡΜΠΑΔΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ 1976

Περιστέρης Αντώνης- Καρμπαδάκης Πέτρος GENERAL GRAMOPHONE GGR 1014 Σιγανοπερπατούσα μου (Ρεθυμνιώτικη σούστα) - Μαλεβιζιώτικος Καστρινός χορός 1976- 45rpm- 7''

Ο Αντώνης Περιστέρης (βλέπε και ανάρτηση 25) γεννήθηκε στο χωριό Γέργερη, Ηρακλείου Κρήτης. Αυτοδίδακτος λυράρης και πατέρας του λυράρη Μανώλη Περιστέρη.

Ήταν το 1962 όταν ο Αντώνης Περιστέρης εγκατέλειπε την Κρήτη για να εγκατασταθεί, οικογενειακά, μόνιμα στην Αθήνα. Καταξιωμένος, ήδη λυράρης ο Αντώνης Περιστέρης ήταν από τους πρώτους πού έπαιξαν και διέδωσαν την κρητική μουσική στην Αθήνα παίζοντας στα πιο γνωστά, τότε κρητικά μαγαζιά της πρωτεύουσας.

Ταυτόχρονα είχε συνεργασίες με γνωστά συγκροτήματα της εποχής όπως το Λύκειο Ελληνίδων, τα συγκροτήματα Δημόγλου, τη Δώρα Στράτου κλπ.
Όμως, κρυφός του πόθος ήταν να δημιουργήσει ένα κρητικό στέκι όπως εκείνος το φαντάζονταν πως πρέπει να είναι. Καθαρά Κρητικό και παραδοσιακό. Η πρώτη του απόπειρα είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το ¨Μητάτο¨, ένα μικρό μαγαζί με κρητικά προϊόντα που γρήγορα έγινε τόπος συνάντησης των Γεριανών και όχι μόνο, της Αθήνας. Το μεγάλο όμως όνειρο του Αντώνη Περιστέρη έγινε πραγματικότητα το Νοέμβρη του 1974 χρονιά κατά την οποία εγκαινίασε ¨ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ¨, το κρητικό κέντρο διασκέδασης που έμελε να γίνει ο ναός της κρητικής παράδοσης στην Αθήνα.
Όσα και να πει κανένας για αυτό το μαγαζί θα είναι λίγα. Τα ατελείωτα γλέντια με τη λύρα του Αντώνη πρώτα και αργότερα του Μανώλη, τα παραδοσιακά πιάτα της κυρίας Μαρίας, τις Πέμπτες με το ΚΕΛΑΡΙΚΟ. Τελειωμό δεν έχουν οι όμορφες αναμνήσεις από το Κάστρο των Περιστέρηδων και της παράδοσης.

Για τους νεώτερους να θυμίσουμε ότι το κάστρο των Περιστέρηδων είχε τις ιδιαιτερότητές του σε σχέση με τα άλλα κρητικά κέντρα διασκέδασης. Μια από αυτές ήταν ότι δεν άλλαζε κάθε εβδομάδα συγκρότημα. Για παράδειγμα οι λαουτιέρηδες που κατά καιρούς έπαιξαν με τον Αντώνη και τον Μανώλη στο Κάστρο έμεναν όσα χρόνια ήθελαν στο μαγαζί και μόνοι τους, πάντα, αποφάσιζαν πότε θα αποχωρήσουν. Με τον τρόπο αυτό υπήρχε πάντα ένα "δέσιμο" ανάμεσα στους πελάτες και τους καλλιτέχνες που δεν συναντούσε κανείς στα άλλα κρητικά μαγαζιά της Αθήνας. Αυτός, ίσως, να είναι και ο κυριότερος από τους λόγους που το ΚΑΣΤΡΟ είχε πάντα σταθερή και καλή πελατεία που εμπιστεύονταν τους Περιστέρηδες και ήξερε γιατί πήγαινε φανατικά στο συγκεκριμένο μαγαζί.
Συνεργάτες των Περιστέρηδων : Καρμπαδάκης Πέτρος-Νικηφοράκης Ηλίας ήταν στο ξεκίνημα και ακολούθησαν οι : Μιχάλης Ρουσσάκης, Ζαχάρης Φασουλάς, Βασίλης Κατσαμάς, Σαλούστρος Αντώνης, Καμπουράκης Κώστας, Δελιδάκης Στέλιος, Πυθαρούλης Βαγγέλης (στο ΚΑΣΤΡΟ "βαπτίστηκε" κρητικός καλλιτέχνης-λαουτιέρης), Σηφάκης Παύλος, Δημήτρης και Μανώλης Σκουλάς, Κουτεντάκης (κιθάρα) Μανώλης Κουμιώτης, Νταγιαντάς Γιώργης, Αποστολάκης Δημήτρης, Τσαγρής Άγγελος, Παπαδάκης Μιχάλης.

Τελευταίος συνεργάτης των Περιστέρηδων στο Κάστρο για πολλά χρόνια ήταν ο Ανδρέας Βαρβατάκης που στο τελευταίο διάστημα της αρρώστιας του Μανώλη έπαιζε με τον Γιώργο το Σκορδαλό στη λύρα και τον Λευτέρη Φραγκιουδάκη στο λαούτο. Τελευταίος ο φίλος κατ' αρχήν και μόνιμος συνεργάτης του Μανώλη Περιστέρη, ο Στάθης Μελεούνης, που μπήκε νεαρός με την κιθάρα του στο ΚΑΣΤΡΟ, όταν απολύθηκε από το στρατό και έμεινε μέχρι το αναπάντεχο τέλος, στις 20 Δεκέμβρη του 2005, πού χάθηκε ο Μάνος.
Επτά μήνες αργότερα, 7 Ιουλίου του 2006, έσμιγαν Αντώνης και Μανώλης.

 

Ο Πέτρος Καρμπαδάκης (αναρτήσεις 2, 31 και 109), από την Κουκουναρά Κισάμου, που με το λαγούτο και το τραγούδι του διασκέδασε γενιές κρητικών όχι  μόνο στην Κρήτη, στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Ο Πέτρος Καρμπαδάκης πήγε νέος στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και ξεκίνησε να συνεργάζεται με τους καλύτερους μουσικούς όχι μόνο Χανιώτες αλλά και παγκρήτιας εμβέλειας. Τότε γνώρισε και τον Στέλιο Καζαντζίδη ο οποίος του ζήτησε να τραγουδήσει δυο δικά του τραγούδια.

Ατελείωτος ο αριθμός των μουσικών που συνεργάστηκε στην 50χρονη καριέρα του. Με το Ναύτη ήταν για χρόνια συνεργάτες, με το Μαύρο, τον Κουνέλη, τον Κώστα Μουντάκη, τον Αστρινό Ζαχαριουδάκη, το Ζαχάρη Μελεσσανάκη και με πολλούς άλλους όχι μόνο της κρητικής αλλά και της πανελλήνιας δημοτικής μουσικής παράδοσης. Ήταν επίσης δάσκαλος του Παύλου Μυριδάκη στο ξεκίνημα του.

Από τη δεκαετία του 1990 και μετά, άρχισε να συνεργάζεται με τη νεότερη γενιά των βιολατόρων, όπως τον Περικλή Τζουγανάκη και τον Ηλία Χορευτάκη, με τον οποίο εργάστηκε για συνεχόμενες σαιζόν στην Αθήνα.

Μετά το 2000 συνεργάστηκε με το Μιχάλη Λουφαρδάκη και το Βασίλη Καρεφυλλάκη ενώ ξεκίνησε να παραδίδει μαθήματα σε παιδιά στην Κίσαμο. Από τη δουλειά του αυτή, βγήκαν πολλά νέα ταλέντα, που αργότερα έγιναν συνεργάτες του, όπως ο λυράρης Χρήστος Περαθωράκης. Στα Χανιά οι τελευταίες του εμφανίσεις ήταν στην ταβέρνα του αδικοχαμένου Βασίλη Ζεβελάκη στη Νέα Χώρα και στα Χάλκινα με τον Ψαραντώνη. Τα δύο τελευταία χρόνια πάλεψε δυνατά με την αρρώστια έγινε και μια βραδιά για την ενίσχυση του στο Καστέλλι, στο κέντρο Στημαδώρης, όπου συμμετείχαν πλήθος φίλων και συναδέλφων.

Υπήρξε δεινός μαντιναδολόγος και μαντινάδες του είναι σήμερα πασίγνωστες στην Κρήτη ενώ κάποιες έγιναν βάση για να βγουν σειρά μαντινάδων!!

Δύο από τις μαντινάδες του :

Εσυ ‘σαι στην ανατολή κι είναι η ζωή μπροστά σου και ‘γω στο ‘λιοβασίλεμα και μου φωνάζεις στάσου

Αν δεις ποτέ στον ουρανό, σύννεφα να περνούνε, είναι δικοί μου στεναγμοί που ήρθανε να σε βρούνε

Τα σκαναρισμένα εξώφυλλα που προστέθηκαν είναι του Ιδομενέα από Ρέθυμνο και τον ευχαριστώ πολύ που συμβάλει στη προσπάθεια καταγραφής

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).