Σηφογιωργάκης Σπύρος- Μαρκογιαννάκης Ιωάννης (Μαρκογιάννης)-
Μαρκογιαννάκης Ευάγγελος (Μαρκοβαγγέλης) RCA 47g 2183 Χωρίσαμε και η χαρά... (Καλαματιανός) - Δεν
κλαίω πως χωρίσαμε (Ρεθυμνιώτικο συρτό) 1960- 45rpm- 7''
Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης γεννήθηκε το 1930 στου Αγαλιανού Αγίου
Βασιλείου, σε μια αγροτική οικογένεια με πολλά παιδιά (περισσότερα βιογραφικά
στοιχεία στις αναρτήσεις 17, 54 και 78). Τα πρώτα του μουσικά ακούσματα τα είχε
σε ηλικία 14 ετών, από το Βασίλη το
Γρηγοράκη από τις Βρύσες και στη συνέχεια από το Νίκο Σαβοργιανάκη και το Γιώργη
Ανυφαντάκη.
Παθιασμένος και αυτοδίδακτος λοιπόν, και όπως ο ίδιος απεκάλυψε
σε συνέντευξή του το 2001, η πρώτη του λύρα ήταν από …σφάκα και την πλήρωσε
ακριβά.
« Είχαμε πάει, μικρά παιδιά τότε , με τον παπά Κωστή
Πετυχάκη σε ένα βουνό, στην τοποθεσία «Γούλα», στ’ Αγαλιανού. Εκεί βρήκαμε μια
μεγάλη σφάκα, την κόψαμε κα την πήγαμε σε κάποιο Μιχάλη Μιχαλάκη ή
«Μαυρούλιος», ο οποίος «κουτσόπαιζε» λύρα, για να μας φτιάξει μια δική μας, συμισακή.
Εγώ του αλώνευα ένα ολόκληρο καλοκαίρι και αυτός καθόταν κάτω από μια ελιά και
πελεκούσε τη λύρα. Κανόνισε δε και ήταν η λύρα έτοιμη όταν αποαλώνεψα.» Η λύρα
βεβαίως ήταν μισή-μισή με τον παπά Κωστή. Την είχαμε κάνει βδομάδες. Όμως ο
Κωστής ήταν αριστερόχειρας και έτσι τη βδομάδα που την είχε εκείνος αλλάζαμε
την πρώτη χορδή. Κάποια στιγμή μου λέει: «Σπύρο χαλάλι σου η λύρα». Όμως μια
λύρα από σφάκα, με καπάκι από τάβλα, κολλημένη με σακίζι, δεν παίζει όπως
πρέπει.»
Για τον Μαρκογιάννη και τον Μαρκοβαγγέλη, πληροφορίες θα βρείτε στις αναρτήσεις
17, 21, 29, 32, 35, 54, 68,71,78 και 82.
(Τα
σκαναρισμένα εξώφυλλα που προστέθηκαν είναι του Ιδομενέα από Ρέθυμνο
και τον ευχαριστώ πολύ που συμβάλει στη προσπάθεια καταγραφής με κάθε τρόπο - λεπτομέρειες στις επόμενες αναρτήσεις).
Πληροφορίες,
φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο ….(εδώ)
