247. ASTERIAS ASTER 2009 ΚΟΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ- ΚΟΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΛΕΓΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ 1978

Κονιτόπουλος Γιώργος- Κονιτοπούλου Λεγάκη Ειρήνη ASTERIAS ASTER 2009 Θα πάω να βρω τον Μάουκα - Η αγάπη μου στην Ικαριά 1978- 45rpm- 7''

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 04 Ιουνίου 1933. Γονείς του ήταν ο Μιχάλης Κονιτόπουλος (το Μωρό), επίσης φημισμένος βιολιτζής, από τον Κινίδαρο και η Μαρία Φυρογένη από την Κεραμωτή. Το 1940 επιστρέφει οικογενειακώς στη Νάξο.

Αρχίζει από πολύ μικρός να ασχολείται με το βιολί. Στο τέλος της δεκαετίας του '40, μαθητής ακόμα, κάνει την πρώτη του δημόσια εμφάνιση. Μαζί με την αδελφή του την Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη και το θείο του τον Δημήτρη Φυρογένη, δίνουν εξετάσεις στην ΕΙΡ σαν κομπανία, τις οποίες περνούν με επιτυχία. Είναι η εποχή που αρχίζει η σύνδεση του οικογενειακού ονόματός του με το νησιώτικο τραγούδι.

Το 1960 ηχογραφεί δύο δίσκους 45 στροφών με παραδοσιακά τραγούδια διασκευασμένα από τον ίδιο.

Συνέθεσε περισσότερα από 500 τραγούδια όπως το ''Αρμενάκι'', ''Στην Πάρο και στη Νάξο'', ''Ο Μαουκάς'', ''Βεγγέρα'', ''Χιονιές'', «Η αγάπη μου στην Ικαριά», που συχνά αναφέρεται ως «Ικαριώτικο» κ.α

Είχε εμφανιστεί στο χαρακτηριστικό μαγαζί που βρίσκονταν κάτω από τις κερκίδες του γηπέδου της ΑΕΚ. Επίσης στο «Σιντριβάνι» στην Αχαρνών, στο «Μουράγιο» στην Καυταντζόγλου ενώ το 1979 μεταφέρονται σε πρώην κινηματογράφο, στο τέρμα της Πατησίων που ονομάστηκε επίσης «Μουράγιο».

Μέσα δεκαετίας του ’70 με μέσα του ’80 στο γήπεδο της ΑΕΚ λειτουργεί κάτω από τις εξέδρες στην 5-6-7, νυχτερινό κέντρο που τραβάει την προσοχή χιλιάδων θαμώνων. Είναι φτιαγμένο με τσίγκο και έχει ως αντικείμενο λατρείας το νησιώτικο τραγούδι και λίγο από λαϊκό – ρεμπέτικο. Το κέντρο λεγόταν “Γλάρος” και ήταν ονομαστό για τα νησιώτικα την εποχή του.

Ο αξέχαστος Γιώργος Κονιτόπουλος, ο στυλοβάτης του νησιώτικου που σκορπούσε ανεπανάληπτες στιγμές κεφιού με το βιολί του και τη φωνή του με τον μοναδικό σε μελωδία ήχο να γεμίζει τις κερκίδες του Σταδίου της ΑΕΚ. Μάλιστα εκεί ο Γιώργος Κονιτόπουλος συνέθεσε διάφορα τραγούδια που γράφτηκαν στην ιστορία μεταξύ των οποίων και τον Ικαριώτικο! Εκείνο που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι ο Γιώργος Κονιτόπουλος έχει γράψει και συνθέσει το 1976 και Ύμνο της ΑΕΚ.

Το ιστορικό νυχτερινό κέντρο του γηπέδου, με τα νησιώτικα αποτελεί ορμητήριο των φίλων αυτής της μουσικής. Έρχονται από όλη την Αθήνα και τον Πειραιά αλλά και την Περιφέρεια και τα νησιά για να δουν, να ακούσουν, να θαυμάσουν τον μοναδικό Γιώργο Κονιτόπουλο και τις πενιές του.

Απόσπασμα από τη συνέντευξη με την κόρη του Γ.Κ. Νάσια Κονιτοπούλου, στις 3/11/98 στο Μαρούσι: «Ο πατέρας μου είχε το χάρισμα να επεμβαίνει ιδανικά στα παραδοσιακά κομμάτια που διασκεύαζε. Μία απ’ τις καινοτομίες του ήταν ότι έδωσε στους σκοπούς πιο ζωηρό, πιο γρήγορο ρυθμό. Τα έκανε πιο διασκεδαστικά κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ν’ αρέσουν περισσότερο στον κόσμο. Αυτό το έκανε μόνο σε όσα κομμάτια πίστευε ότι χρειάζονταν γρηγορότερο ρυθμό, γιατί ο ίδιος έγραφε και τραγούδια σε αργό ρυθμό όπως ο "Απόλλωνας", ο οποίος αγαπήθηκε πολύ ειδικά απ’ τους «Αξώτες». Σε πολλούς σκοπούς πρόσθεσε και εισαγωγή και μουσικές φράσεις, όπως στο "Αρμενάκι", στο οποίο έδωσε μια ολοκληρωμένη μορφή, από μία επαναλαμβανόμενη αργή μουσική φράση, που ήτανε παλιά. Τραγουδήθηκε πολύ καλά και απ’ την Ειρήνη που χρησιμοποίησε κρατήματα στη φωνή της και έκανε πολλούς τραγουδιστές να θέλουν να τραγουδήσουν το "Αρμενάκι", για να δουν αν μπορούν να τα κάνουν κι αυτοί.

Επίσης χρησιμοποίησε στη δισκογραφία το κλαρίνο, το οποίο «σολάριζε» μαζί με το βιολί. Όταν στη δισκογραφία του εμφάνιζε στο ένθετο του δίσκου, μετά τον τίτλο του κομματιού τη λέξη διασκευή, σήμαινε ότι δεν έχει επέμβει πολύ στο σκοπό και δεν το έχει κατοχυρώσει ως δικό του. Αντίθετα όταν απουσιάζει αυτός ο όρος και υπάρχει μόνο το όνομά του, σημαίνει ότι έχει αλλάξει τόσο πολύ το κομμάτι, που αυτό δεν είναι πια παραδοσιακό. Άλλωστε αυτά έχουν πια κατοχυρωθεί δικαστικά στ’ όνομά του, ιδιαίτερα μετά τον δίσκο με τον Γιάννη Πάριο, όπου πολύς κόσμος αναστατώθηκε και θυμήθηκε ξαφνικά ότι τα κομμάτια είναι παραδοσιακά και ότι τα «έκλεψε» ο πατέρας μου. Υπήρχε μια σύγχυση και με τους τίτλους, όπως για παράδειγμα στο τραγούδι του "Η αγάπη μου στην Ικαριά", που για λόγους συντομίας γράφτηκε στον δίσκου του Πάριου ως "Ικαριώτικος" και θεωρήθηκε από κάποιους ότι ο Κονιτόπουλος αντέγραψε τον παραδοσιακό Ικαριώτικο σκοπό….».

Ο Γιώργος Κονιτόπουλος έφυγε στις 18 Ιουνίου 1991 από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 58 χρονών.

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).