478. DORE K-79 ΤΑΜΙΩΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ- ΒΕΡΓΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ- ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ Γ.- ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Ι. 1964

Ταμιωλάκης Γεώργιος- Βεργάκης (Τσικιντίρης- Τσικιντήρης) Ιωάννης- Αγγελάκης Γ.- Βασιλάκης Ι. DORE K-79 Μην κλαις μανούλα μου γλυκιά - Νέος Γαρυπιανός συρτός 1964- 45rpm- 7''

«Ο Γιώργης Ταμιωλάκης γεννήθηκε το 1938 και μεγάλωσε στην Γαρίπα Μονοφατσίου Γιός του Κωστή και της Ελένης μικρασιατικής καταγωγής της μητέρας του από τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας ! Ένα έφορο ζωντανό χωριό με σπουδαίους ανθρώπους στην κοινωνία, και με σπουδαία ιστορική διαδρομή στην παράδοση και στον πολιτισμό!

Ένα χωριό που είχε δημιουργήσει και κτίσει την δικιά του σχολή πάνω στην κρητική μουσική γιατί στην δύναμη του διαχρονικά από παλιά υπήρξαν σπουδαίοι καλλιτέχνες που πρόσφεραν στο χωριό τους, στην γύρω περιοχή και στην Κρήτη γενικότερα !!!

Παρακάτω ακολουθούν αποσπάσματα από συνέντευξη του Γιώργου Ταμιωλάκη:

¨Εκείνα τα χρόνια στα μέσα του 1950 πήγα σε ένα γλέντι στην Μαχαιρά που έπαιζε ένας Λυράρης ο Γιάννης Κοκολάκης η ΄΄Κοκολογιάννης ΄΄με καταγωγή από τον Σχινιά Μεραμβέλου μαζί με τον Κωστή το Κατσουλιέρη από τον Πύργο στο Λαούτο !! Αυτός με ήξερε ότι τραγουδούσα και κάποια στιγμή που έπαιζαν ευρωπαϊκά, ταγκό, φώξ, Βάλς κ.λ.π. με φωνάζει να πάω να τραγουδήσω κάποια τραγούδια αλλά συγχρόνως να κατέβει και να χορέψει και αυτός με κάποια κοπέλα !!

Αφού τελείωσε ο χορός με ρωτά γιατί του άρεσα, ο Λυράρης ο΄΄Κοκολογιάννης΄΄…. αν παίζω… που παίζω… και με ποιο συνεργάζομαι, του λέω με κανένα, αλλά εγώ του λέω παίζω ακορντεόν! Τότε μου λέει, άμα θέλεις άφησε το Ακορντεόν έλα στο Ηράκλειο, πάρε ένα λαούτο να μάθεις, και αφού τραγουδάς καλά να συνεχίσεις δίπλα μου σαν λαουτιέρης , και μου ξαναλέει φεύγοντας, στον τάδε τόπο στο Ηράκλειο είμαι και έλα να με βρεις!

Στην συνέχεια όμως πήγα στρατιώτης και στον στρατό μας ρωτήσανε ποιος παίζει λύρα, ποιος παίζει λαούτο και σηκώνομε και λέω εγώ…. και που τόχεις το λαούτο; στο χωριό.. που είναι το χωριό σου; λέω η Γαρίπα …. Επειδή τότε ήταν ημέρες του Πάσχα και θα γινόταν γιορτή στο στρατόπεδο, μου λέει ο διοικητής να πας να το φέρεις!

Γυρίζω στο χωριό και παίρνω ένα Λαούτο αυτό που είχε ο Ηλίας ο Βασιλάκης γιατί εγώ δεν είχα δικό μου και έτσι βγάλαμε το γλέντι του Πάσχα, που εξ’ άλλου για αυτό τον σκοπό το ήθελα!¨

Από τους καλλιτέχνες που ξεκίνησε και αυτός σε δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια αλλά και από αυτούς της γενιάς του, που στήριξαν και έδωσαν ώθηση στην κρητική μουσική, ώστε να μπει και να ακουστεί απο τα χωριά στα κέντρα της πόλης με το άνοιγμα των πρώτων κρητικών μαγαζιών πού αρχίζουν και κάνουν την εμφάνιση τους την δεκαετία του 1960-1970 και μετά στο Ηράκλειο, όπως η Καστέλλα και τα Ζαμάνια στην παραλιακή στο λιμάνι, η Καλλιθέα των αδελφών Βατσινά πάνω άπω κήπο στην πλατεία ελευθερίας, τα Ριζίτικα στην Θέρισο, ο Ερωτόκριτος στο υπόγειο στην Χάνδακος, το Λιμενικό περίπτερο στην παραλιακή, η Αρετούσα, η Ξαστεριά στου μπεντεβή του Μιχάλη Τσαγκαράκη, η Ντελίνα στην Αλικαρνασσό του Βασίλη Σκουλά, το καλοκαιρινό κέντρο στην ”Όασης” και από τα ποιο παλιά το ”Άλσος” που βρισκόταν στον κεντρικό δρόμο στην διακλάδωση Δημοκρατίας και Γερωνυμάκη όπως και άλλα αργότερα !!

50 χρόνια γεμάτα ως λαουτιέρης και τραγουδιστής και συγκεκριμένα από 1955 σε ηλικία 15-17 ετών που ξεκίνησε έως το 2003 που σταμάτησε οριστικά!

Ένα πραγματικά όμορφο και νοσταλγικό ταξίδι με το Λαούτο και με τούς εκάστοτε λυράρηδες που ήταν σε συνεργασία μαζί όλα αυτά τα χρόνια και με σκοπό στον κάθε προορισμό και κάλεσμα τους, να προσφέρουν χαρές και μόνο χαρές!!!!

Μία μεγάλη και ενδιαφέρουσα καριέρα με γλέντια και διασκεδάσεις σε Πανηγύρια, Γάμους, Βαπτίσεις, χοροεσπερίδες ,εκδηλώσεις, παρέες και καλέσματα σε όλη την Κρήτη, σε όλα τα χωριά προσκλήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό και με πολλά ταξίδια, απο το 1971 έως το 2000 σε Αυστραλία Νέα Ζηλανδία, Αίγυπτο,Αμερική, Γερμανία και επαναλαμβανόμενα συνεχώς !!!

Για την δισκογραφική του δουλειά μας λέει ότι πρώτη φορά σε στούντιο μπήκα στην Αθήνα 1964 σε δίσκο με τον Γιάννη Κοκολάκη η Κοκολογιάννη και μετά έκανα ένα δίσκο και με τον Γιάννη Βεργάκη η ‘’Τσικιντίρης‘’ από το Μεσοχωριό (σημερινό δισκάκι)!

Με τον Χαράλαμπο ΄Γαργανουράκη το 1965 και όπως λέει ο ίδιος ο Χαράλαμπος ήταν η πρώτη του ηχογράφηση στη δισκογραφία σε ένα χανιώτικο συρτό σε μουσική και στίχους δικούς του, με τίτλο « Εχάρισα σου την καρδιά». Το τραγούδι κυκλοφόρησε τότε σε δίσκο 45 στροφών από την μικρή εταιρεία ΄΄DORE΄΄, έχοντας στην άλλη όψη το «Μ’ αγαπάς δεν μ’ αγαπάς» του Γιώργου Ταμιωλάκη με ερμηνευτή τον ίδιο.

Είχε την τύχη και την τιμή να γνωρίσει και να συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της εποχής και με νοσταλγία και συγκίνηση όσους μπορούσε να μου αναφέρει όπως Τον Θανάση Σκορδαλό, Κώστα Μουντάκη , Νικο Ξυλούρη, Σπύρο Σηφογιωργάκη, Μχάλη Τσαγκαράκη, Μανώλη Ρασιδάκη, Κωστή Γαρεφαλάκη ,Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Μανώλη Καρπουζάκη,Στέφανο Μεσσαριτάκη,Γιάνη Ξυλούρη (Ψαρογιάννη) ως Λυράρη, Μανώλη Μανουρά, Γιώργη Τσαγκαράκη (αριστερόχειρα) λυράρη, Ηλία Βασιλάκη ,Μανώλη Βασιλάκη,Γιάννη Βασιλάκη, Γιάννη Κοκολάκη (Κοκολογιάννη) Χρόνη Πασπαράκη, Δημήτρη Πασπαράκη, Λαοκράτη Πασπαράκη, Ζαχαρία Κριτσωτάκη ,Γιάννη Βεργάκη η Τσικιντίρη, Γιώργη Λουλάκη το 1985΄΄Γιαχνή΄΄ τον Γιώργη Καφάτο γιό του Δημήτρη Καφάτου και άλλους !!!

Περισσότερα στοιχεία θα βρείτε στο αφιέρωμα εδώ.»

«Γιάννης Βεργάκης (Τσικιντήρης)…του Αντώνη Κουκλινού:

Σήμερο θα μιλήσω για έναν άθρωπο με σεβασμό και εκτίμηση, όπως το κάνω σε όλη μου τη ζωή για τον Γιάννη Βεργάκη (Τσικιντήρης- Τσικιντίρης) απου το Μεσοχωργιό.

Μετά το ογδόντα τέσσερα, που τον γνώρισα, επαίξαμε, σε πολλά γλέντια μαζί και σαν μαθητής τότε, ο Αντώνης ο γιος του, θα τα θυμάται.

Σαν καλλιτέχνης, όσοι τον είχατε ακούσει να παίζει, μα και όσοι χορέψανε στη λύρα ντου, κατέχουνε ίντα θεριό ήτονε ο Γιάννης.

Επαίξαμε σε πολλά γλέντια μαζί και πάντα θυμούμαι, πόσο τον αγαπούσε ο κόσμος.

Εκείνη την εποχή, είχα στο Πύργο στο Μονοφάτσι, ένα υποκατάστημα με βιντεοκασέτες.

Ένα απόγευμα εκαθούμουνε σκουτουργιασμένος έκειά στο μαγαζί, γιατί είχα μια υποχρέωση στην τράπεζα την άλλη μέρα και τα λεφτά δεν τά’χα μαζώξει, να πλερώσω.

Σε μια στιγμή μπαίνει μέσα ο Τσικιντήρης, με χαιρετά πεσίχαρος, όπως πάντα.

Μόλις με ξάνοιξε, όμως επάγωσε…

-Παναγία μου ίντα έχεις Αντωνιώ…πέ μου ίντα συμβαίνει.

Δε ν’εμίλησα μα επέμενε και μια στιγμή, εβούρκωσα.

-Δε ντο κουνώ από παέ, αδε μάθω ίντα έχεις, ίντα σου κάμανε.

Με τα πολλά έκαμά του το χατήρι και είπα του, πως δε θέλω να μπροσβαλθώ, να φανώ κακοπλερωτής και γι αυτό στενοχωρούμαι.

Εσηκώθηκε από τη καρέκλα και μου κάνει…

-Για όνομα τση Παναγίας…!!! ετονά το πράμα φταίει και είσαι έτσά λογιώς..?

Εγώ θα στα δώσω…πόσα λεφτά είναι…αύριο το πρωί θα περάσω απου τ’Ασήμι και θα σε περιμένω όξω από την Αγροτική.

Τη ν’ώρα που το’κουσα, μούρθενε, να λιποθυμήσω…

Αγκαλιαστήκαμε μα μόλις είδε να χαμογελώ, εντάκαρε αυτός, να κλαίει.

-Συμπάθαμε μου κάνει, μα έχω πάθει πολλά και άμα τα θυμούμαι, το παθαίνω.

Την άλλη μέρα το πρωί, πρώτος, πρώτος, έφταξε στο ραντεβού.

Ανοίγει τη πόρτα στο αμάξι και μου κάνει.

-Πάρε τα λεφτά να ξεπλερώσεις και οντε θα τα μαζώξεις, πέ μου και θα κατεβώ να μου τα δώσεις.

Θυμούμαι πως τον επήρα τηλέφωνο, πως έχω τα λεφτά και νά ‘ρθει να του τα δώσω, ήρθενε μετά από αρκετές μέρες και του λέω, γιάντα άργησε και ακούσετε ίντα μου λέει.

-Πρώτο… δε μου κάνανε ανάγκη και δεύτερο, δεν ήθελα να γλακώ ντελόγω, για θελα φανεί, πως δε σού’ χα εμπιστοσύνη.

Ένας χαρισματικός άθρωπος, δεξιοτέχνης στη λύρα και σεμνός καλλιτέχνης.

Μα πάνω απ’όλα ένας αληθινός φίλος…».

Στο σημερινό δισκάκι ο Τσικιντίρης (Βεργάκης) στη λύρα και τραγούδι και στο λαούτο- τραγούδι ο Γιώργης Ταμιωλάκης. Επίσης στις ετικέτες εμφανίζονται δύο ακόμα ονόματα στα λαούτα ο Αγγελάκης Γ. και ο Ι. Βασιλάκης για τους οποίους δεν κατάφερα να βρω στοιχεία. Στον ¨Νέο Γαρυπιανό συρτό¨ εξαιρετικά παιξίματα.  

Το φωτογραφικό υλικό από τα αρχεία των Νίκο Μαθιουδάκη και Αντώνη Κουκλινού. 

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).