423. COLUMBIA 11728 ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ 1927

Στασινόπουλος Σωτήρης (Αηδόνι του Μοριά- Σκέντζος- Χαρδαβέλας)- Γκαντίνης Κώστας (Gus Gadinis- Μπένυ Γκούντμαν της Ελλάδος- Δάσκαλος- Τσάρλυ ο Μακεδόνας)- Ρασσιάς Λούης COLUMBIA 11728 Το κλήμα π' ώχεις στην αυλή (Συρτός) - Κολοκοτρώνης φώναξε (Τσάμικος) 1927- 78rpm- 12''

«Ο Κώστας Γκαντίνης γεννήθηκε στις 14/11/1890 στη Σιάτιστα της Μακεδονίας.

Στην δισκογραφία της Ελλάδος είναι άγνωστος. Το 1911 (1915 για άλλους) περίπου μετανάστευσε μαζί με άλλους Σιατιστινούς στην Αμερική. Στα πρώτα του χρόνια εκεί χάνουμε τα ίχνη του. Τον εντοπίζουμε στις 26 Οκτωβρίου του 1923 στην Νέα Υόρκη, όπου ηχογραφεί τον πρώτο του(?) δίσκο με τα τραγούδια ¨Λιούλιος το Μανουσάκι¨ και το ¨Βαστάτε Τούρκοι τ’άλογα¨ στα οποία τραγουδά ο μεγάλος τραγουδιστής της ομογένειας Σωτήρης Στασινόπυλος (όπως και στο σημερινό δίσκο, δεν αναγράφονται ο Γκαντίνης και ο Ρασσιάς, αλλά προσφωνούνται). Στη συνέχεια ηχογράφησε και άλλους δίσκους και δούλευε σε διάφορα κέντρα της Νέας Υόρκης.

Στο τέλος του 1926 τον επισκέφτηκε στο κέντρο Αστόρια της Νέας Υόρκης όπου δούλευε, ο παγκόσμια αναγνωρισμένος κλαρινετίστας Μπένυ Γκούντμαν, παρέα με τον επίσης κλαρινετίστα και καθηγητή Δ. Τάρρα. Οι δυο μουσικοί εντυπωσιάστηκαν από την απαράμιλλη δεξιοτεχνία του Γκαντίνη και δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι, ένας πρακτικός κλαριντζής έπαιζε «έντεχνα» με τόση μεγάλη τέχνη. Αφού παρακολούθησαν το πρώτο μέρος του προγράμματος, στο πρώτο διάλειμμα του ζήτησαν να τους παίξει ένα μινόρε χασάπικο, ένα συρμπά χασάπικο, ένα ρουμάνικο, ένα Ηπειρώτικο μοιρολόι, και ένα τραγούδι της πατρίδας του της Μακεδονίας.

Όταν τελείωσε τον αγκάλιασαν, τον φίλησαν και βάζοντάς τον στη μέση στρεφόμενοι προς τους θεατές ο Γκούντμαν είπε:

-«Αγαπητοί μας φίλοι και πατριώτες, σήμερα από το πάλκο της Αστόρια σας παρουσιάζω ένα πιο μεγάλο καθηγητή κλαρινετίστα, τον Μπένυ Γκούντμαν της Ελλάδος, της Μακεδονίας…».

Και στρεφόμενος προς τον Γκαντίνη του είπε:

-«Στην επικράτεια της γης, είσαι εσύ από σήμερα, ο παγκόσμιος Μπένυ Γκούντμαν. Δυστυχώς ο κύριος Τάρρας και εγώ, που καθίσαμε τόσα χρόνια μελετώντας και μαθαίνοντας βυζαντινές νότες και το πεντάγραμμο, δεν είχαμε ούτε καν φανταστεί, ότι πάνω απ΄ όλα χρειάζεται το μεράκι και το ταλέντο, που εσύ κύριε Γκαντίνη είχες κρύψει μέσ’ στα σωθικά σου!!!».

Και αγκαλιάζοντάς τον, πάλι τον φίλησαν, και ο Γκούντμαν του δώρισε μια μπουκαδούρα και ένα καλάμι με το μονόγραμμά του.

Την επομένη ο Στασινόπουλος κτύπησε το κουδούνι του σπιτιού του και του έδωσε τον Εθνικό Κήρυκα, την Ελληνόφωνη εφημερίδα της Νέας Υόρκης, με ολόκληρη σελίδα με φωτογραφίες και την περιγραφή του γεγονότος. Αυτό το δημοσίευμα έδωσε μεγάλη καλλιτεχνική ώθηση στον Γκαντίνη. Άρχισε να ηχογραφεί σε πολλές αμερικανικές εταιρείες, δίσκους 78 στροφών, solo κλαρίνο. Έγινε δε κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ σε δίσκους με solo κλαρίνο. Ηχογράφησε περίπου 300 δίσκους.

Στις 23 Φεβρουαρίου του 1955 το βράδυ, ο Γκαντίνης με τον Στασινόπουλο βρισκόντουσαν στην Αθήνα μαζί με τον Λάζαρο Ρούβα, τον Γιώργο Παπασιδέρη, τον κλαρινετίστα Κώστα Γιαούζο, τον Γιώργο Ανεστόπουλο και τον Βάιο Μαλλιάρα. Πήγαν δε στο σπίτι του σπουδαίου κλαρινετίστα Καρακώστα, που ήταν άρρωστος με 38 πυρετό και τον πήραν σηκωτό και πήγαν παρέα όλοι σε κάποιο σπίτι της Αθήνας και γλέντησαν μέχρι πρωίας. Το γλέντι αυτό το ηχογράφησαν ο Γκαντίνης με τον Στασινόπουλο. Το πρωί πήγαν τον Καρακώστα σπίτι του και το μεσημέρι ο Καρακώστας απεβίωσε, αφήνοντας το κύκνειο άσμα του, σε δίσκους εξ αλουμινίου με την σχετική εξωτερική απάλειψη της Εταιρείας: AUDIODISK RECORDING BLANK NEW YORK.

Ο Κώνσταντίνος Γκαντίνης απεβίωσε στις 6 Ιουνίου του 1987 (για άλλους το 1959 στην Κοζάνη) στην Αστόρια της Νέας Υόρκης και ήταν τσιγγάνος. Τον αποκαλούσαν Τσάρλυ ο Μακεδόνας, όπως ο ίδιος απαιτούσε να τον προσφωνούν στις ηχογραφήσεις ή Μπένυ Γκούντμαν της Ελλάδας όπως οι εταιρείες τον διαφήμιζαν ή ο Δάσκαλος όπως οι σύγχρονοί του μουσικοί αποκαλούσαν. Υπήρξε ένας ιδιοφυής κλαρινετίστας, που έπαιζε με 6 διαφορετικά κλαρίνα, δημοτικά, σμυρνέικα αλλά και αστικά τραγούδια της εποχής του με απαράμιλλη δεξιοτεχνία, καλλιτεχνικότητα αλλά και χάρη.»

«Ο Λούης (Ηλίας) Ρασσιάς γεννήθηκε το 1884 στην Σπάρτη και έπαιζε σαντούρι. Στις Η.Π.Α. φτάνει το 1900».

Στο σημερινό δίσκο γραμμοφώνου, ο Σωτήρης Στασινόπουλος στα ¨παραδεισένια¨ φωνητικά, στο κλαρίνο ο εξαιρετικός Κώστας Γκαντίνης (αξίζει να ψάξετε στο διαδίκτυο και άλλες ηχογραφήσεις του) και στο σαντούρι ο Λούης Ρασσιάς. Στις ετικέτες δυστυχώς δεν αναγράφονται.  Ηχογραφήθηκε στις 10-12-1927. Δίσκος COLUMBIA Αμερικής 56111-F / W-205740 και Αγγλίας 11728 (σημερινός).

Στα τραγούδια: ¨Το κλίμα π’ ώχεις Μάρω στην αυλή¨ ο συρτός, που στα ελληνικά η Μάρω κόβεται από τις ετικέτες. Παραδοσιακό τσάμικο της Πελοποννήσου το ¨Κολοκοτρώνης φώναξε¨, γνωστό και ως ¨Στα Τρίκορφα μες στην κορφή¨.

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).