381. LINDOS LS 2 ΣΚΕΥΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ- ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ- ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ 1972

Σκευάκης (Διακουμάκης- Σκεβάκης) Νίκος- Μαρκογιαννάκης Ευάγγελος (Μαρκοβαγγέλης)- Ταβερναράκης Αντώνης LINDOS LS 2 Ηρακλειώτικες κονδυλιές - Συρτός Τυμπακιανός 1972- 45rpm- 7''

 

«Ο Νίκος Σκευάκης (Διακουμάκης- βλέπε αναρτήσεις 7 και 177) γεννήθηκε στο Τυμπάκι Πυργιωτίσσης του Νομού Ηρακλείου τον Γενάρη του 1931. Γιος του Γιώργη Διακουμάκη και της Γεωργίας το γένος Καβαδάκη..

Το 1938 πήγε στο δημοτικό αλλά το 1941 βγήκε μια κι όξω όπως ο ίδιος λέει..πήγε μέχρι την Τρίτη δημοτικού γιατί ήρθε η Γερμανική Κατοχή. Εκείνα τα πέτρινα χρόνια που το Τυμπάκι ισοπεδώθηκε από τους Γερμανούς  ο Νίκος ο Σκευάκης ήταν δέκα χρονών.

Η πρώτη του λύρα ήταν ένα φύλο από αθάνατο που είχε το σχήμα της λύρας και ο Νίκος ο Σκευάκης με το μαχαιράκι του το διαμόρφωσες σε λύρα με χορδές από γερμανικά καλώδια και η χαρά του ήταν τεράστια, 14 χρονών ντελικανιδάκι στο μποστάνι τους στην Πυργιώτισσα.

Έπαιζε όμως πιο πριν ο Νίκος ο Σκευάκης και μπουκόλυρα και με την κουτάλα κάνοντας τον λυράρη και έπαιξε λύρα χωρίς να του έχει δείξει ποτέ κανείς, ήταν έμφυτο, θεόσταλτο. Αυτοδίδακτος και αυθεντικός..

Όταν άκουσαν τον ο Νίκο Σκευάκη πρώτη φορά στο μετόχι να παίζει μαγικά ενθουσιάστηκαν στο Τυμπάκι οι χωριανοί και τον έσπρωχναν να τον πάνε στην πλατεία του χωριού για να τον δει ο κόσμος σαν ένα φαινόμενο.

Ο Νίκος ο Σκευάκης καθότανε μόνος τα βράδια στον στάβλο με τον λύχνο και έπαιζε όλη νύχτα γιατί αυτό ήταν που του άρεσε να κάνει.
Μια βραδιά τον άκουσε ο πατέρας του να παίζει και εντυπωσιάστηκε και την επομένη τον πήγε στο Ηράκλειο για να του πάρει την πρώτη επαγγελματική λύρα.

Από την ηλικία των 14 ετών έγινε λάτρης της Κρητικής λύρας ενός οργάνου που δεν άφησε ποτέ από τα χέρια.

Τον Νίκος Σκευάκη τον αποκαλούσαν το παιδί με τα ξανθά μαλλιά. 16 χρονών η φήμη του ήταν ξακουστή παντού και ήταν περιζήτητος. Κάθε βράδυ καντάδες και παρεάκια και γλέντια. Τότε πρωτόπαιξε και στο πρώτο του γλέντι που έγινε χαμός.

Το 1969 εγκατέλειψε το Τυμπάκι και σαν ανήσυχος καλλιτέχνης και άνθρωπος κατάφερε και τραγούδησε σε πολλά κέντρα της Αθήνας με τεράστια επιτυχία.

Πρώτο του κέντρο το κέντρο «ο σύντεκνος» στην πλατεία Κουμουνδούρου με συνεργάτη τον Νίκο Καδιανό από τους Βώρους που έγινε ο βασικός συνεργάτης του.

Το 1971 κυκλοφόρησε ο πρώτος του δίσκος με τίτλο “Σκληρά η Τύχη με χτυπά” που σημείωσε τεράστια επιτυχία.

Τραγούδησε για τους Κρήτες του εξωτερικού σε διάφορα μέρη του κόσμου όπως ο Καναδάς, η Αμερική, η Αφρική, η Αυστραλία, η Κύπρος και πολλές χώρες τις Ευρώπης γνωρίζοντας την αποθέωση. Έγινε θρύλος στο εξωτερικό.

Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα δημιούργησε το δικό του στέκι στην Αττική το πασίγνωστο κέντρο “Γοργόνα” .

Για 15 και πλέον χρόνια ο Νίκος Σκευάκης στην “Γοργόνα” έδωσε τον καλύτερό του εαυτό διασκεδάζοντας με τον μοναδικό του τρόπο τους Κρήτες της Αττικής και όχι μόνο.

Από την Γοργόνα περάσανε όλοι οι καλλιτέχνες και όλοι οι σύλλογοι.

Η Κρητική μουσική οφείλει πολλά στον Νίκο Σκευάκη που συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε κάποιες από τις συνεργασίες του Νίκου Σκευάκη, με τον Νίκο Αλεφαντινό, τον Μανώλη Κακλή, τον Βασίλη Κατσαμά, τον Νίκο Καδιανό, τον Ανδρέα Βαρβατάκη κ.α.

Οι επιτυχίες του Νίκου Σκευάκη πολλές και διαχρονικές. Θα παίζονται μέχρι να υπάρχει Κρήτη και Κρητική Μουσική. “Απ’ την ζωή μου πέρασες”, “Γαρύφαλλο μου Κόκκινο”, “Σκληρά η Τύχη με χτυπά”, “Στον δρόμο μου τον σκοτεινό”, “Διώξε τσι μάνα τσι γιατρούς”, “Φωτιά με καίει και πονώ” είναι μερικές μόνο από τις δημιουργίες του σπουδαίου αυτού Ηρακλειώτη λυράρη.

Ο Νίκος Σκευάκης εκτός από λυράρης ήταν και καλός οργανοποιός έφτιαχνε με καμάρι τις λύρες και βιολόλυρές του.»

Στο σημερινό δισκάκι (το δεύτερο στη Lindos) μαζί με τον Σκευάκη, ο Μαρκοβαγγέλης και ο Ταβερναράκης Αντώνης στα λαούτα. Πληροφορίες και αρχεία, για τον πρώτο θα βρείτε σε προηγούμενες αναρτήσεις. Ο Αντώνης Ταβερναράκης, από τα Χουσταλιανά Ηρακλείου, ένας εξαίρετος λαουτιέρης που δυστυχώς έφυγε νωρίς.

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).