86. ODEON DSOG 2947 ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ- ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ 1962

Μουντάκης Κώστας (Μουντόκωστας)- Μανιαδάκης (Μανιάς) Νίκος ODEON DSOG 2947 Είχα μια μικρή αγάπη (Καλαματιανός) - Ρεθυμιανά μου κύματα (Συρτός) 1962- 45rpm- 7''

Ο Κώτσας Μουντάκης μαζί με τον Μανιά Νίκο, στη σημερινή ανάρτηση.

¨Ρεθυμιανά μου κύματα¨ από τα αγαπημένα, συρτά του Μουντάκη. Έντεκα χρόνια στα καράβια, το πρωί ο ήλιος να γεννιέται από τη θάλασσα και το μεσημέρι να λαμπυρίζει στα κύματα και το μυαλό στη Κρήτη και το τραγούδι να παίζει δυνατά 

                                           Ρεθεμνιανά μου κύματα σβήσετε την φωτιά μου 

                                              εσείς που την επήγετε την αγαπώ μακριά μου, 

                                          έβγαλ' αχτίνες στην καρδιά και σ' έβρηκα στη μέση  

                                           και 'συ την κάνεις να πονεί μ' αυτή πληγή δεν έχει

 

Ακολουθεί ένα κείμενο του Δημήτρη Τζανακάκη για τον Κώστα Μουντάκη:

<<31 Γενάρη το 1991 έφυγε από τη ζωή ο Δάσκαλος της Κρητικής Μουσικής, τίτλο με κεφαλαία που δίκαια κέρδισε, ο Κώστας Μουντάκης. Στην Αθήνα πέθανε, είχαμε τότε το πλοίο "Αρκάδι" και με κείνο διαπέρασε το τραγουδισμένο από τον ίδιο κρητικό πέλαγος στη στερνή διαδρομή του, ανάμεσα στα κύματα που και κείνα μέριαζαν στο πέρασμα του, για να 'ρθει αιώνια στους Ρεθεμνιώτικους τόπους... Τις θυμάμαι έντονα κείνες τις μέρες, έγινε μετά η κηδεία στους Τέσσερις Μάρτυρες εδώ στην πόλη του Ρεθύμνου, κι έριχνεν ο Θεός με τα σταμνιά το νερό... Μια λαοθάλασσα τον αποχαιρέτησε εκεί στους Τέσσερις Μάρτυρες που τόσο όμορφα είχε βάλει ο ίδιος στα τραγούδια του. 

                                       ...Τέσσερις είν' οι Μάρτυρες, στη μέση της Ρεθύμνης 

                                       και μαρτυρούν πως ψεύτικους, όρκους αγάπης δίνεις... 

Εκεί τον αποχαιρέτησε κι ο άλλος κορυφαίος λυράρης της Κρήτης, ο Θανάσης Σκορδαλός, με μια μαντινάδα που δε νομίζω να 'χει ξεχάσει κανένας που την άκουσε:    

                                        ...Στον άλλο κόσμο απου πας, ετοίμασε το χώμα

                                         για να δεχτεί με τον καιρό, και το δικό μου σώμα...  

κι' αυτό έγινε επτά χρόνια μετά...

'Ηταν χειμώνας του 1980, που επρωτογνώρισα τον Κώστα Μουντάκη, πήγα εκεί στο Ωδείο Ρεθύμνου που εδίδασκε κρητική λύρα στα παιδιά, να κάνουμε συνέντευξη για τα ΚΡΗΤΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ του Γιώργου Βαρβέρη στην Αθήνα, και το ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ του Δημήτρη Αρχοντάκη στο Ρέθυμνο, κοπέλι σχεδόν ήμουνα, φορούσα κι ένα παλτό που έβανε δυό σαν εμένα, μα ο αξέχαστος μου Κώστας Μουντάκης, σαν μεγάλο και φτασμένο δημοσιογράφο μ' αντιμετώπισε, δέσαμε μια φιλία ζηλευτή που εκράτησε ως το τέλος... Και πάντα κρατεί στη σκέψη μου...

Είναι μεγάλη η προσφορά του Κώστα Μουντάκη στην Κρητική Μουσική, στην παράδοση, στα ήθη κι έθιμα που κρατούμε, στην ίδια την Κρήτη. Διακεκριμένοι μουσικολόγοι έχουν διεξοδικά μελετήσει τη μουσική δημιουργία του Κώστα Μουντάκη, γενεών πολλών Κρητικών κι όχι μόνο θα φλογίζει το δοξάρι που είχε στο χέρι και τέντωνε στην ψυχή του ο Μουντόκωστας...Αποτόλμησε κι έβαλε την Κρητική μουσική στη διδασκαλία του Ωδείου, την αποτύπωσε στο πεντάγραμμο, ήταν θαυμαστό να τον βλέπεις με πόση υπομονή, με πατρική πράγματι φροντίδα δασκάλου, έπιανε το χέρι των μικρών παιδιών και καθοδηγούσε το δοξάρι, τέτοια υπομονή κι επιμονή δύσκολα θα βρεις... Και μόνο αυτό είναι μια ακατάλυτη προσφορά που νομίζω έχει πολύ συμβάλλει στο να έχουμε τόσα πολλά και τόσα καλά νέα παιδιά σήμερα στην Κρήτη που παίζουν λύρα, κι άλλα μουσικά όργανα, που κρατούν τόσο γερά την Κρητική μουσική...

Στον Κώστα Μουντάκη επίσης νομίζω θα πρέπει να αναγνωρίσομε μ' ευγνωμοσύνη πως ετραγούδησε με πολύ σεβασμό, σεμνότητα και αυθεντική αγάπη τα μεγάλα έπη του λαού μας, όπως την Αρκαδική Μεγαλοθυσία, τη Μάχη της Κρήτης, μα και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της Κρήτης, τις αγωνίες, τους καημούς, τους έρωτες και τα πάθη που 'χαν τ' αμούστακα βοσκαρουδάκια, οι πραματευτήδες, οι ανυφαντούδες στους αργαλειούς, οι λιομαζώχτρες κι οι μυλωνάδες...Με πόση αγάπη φέρνομε την αθιβολή του κάθε φορά που θα σμίξομε εδώ στο Ρέθυμνο, όταν κατεβαίνουν από την Αθήνα, η αγαπημένη του γυναίκα η κυρία Κική, ο γιος του ο Μάνος, η νύφη του η Βάσω, που ήταν τα μεγάλα κι ακριβά διαμάντια της ζωής του...Με αγάπη πάντα -δεν έχω άλλο καλύτερο συναίσθημα- θα σε θυμόμαστε πάντα ακριβοσέβαστε αγαπημένε φίλε...>> 

Προηγούμενες αναφορές με βιογραφικά στοιχεία και φωτογραφίες, για τους δύο ογκόλιθους της Κρητικής μουσικής θα βρείτε στις αναρτήσεις, 4, 9, 10, 19, 36, 53, 71 και 72. 

(Τα σκαναρισμένα εξώφυλλα που προστέθηκαν είναι του Ιδομενέα από Ρέθυμνο και τον ευχαριστώ πολύ που συμβάλει στη προσπάθεια καταγραφής).   

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ)