465. HIS MASTER'S VOICE 7PG 2666 ΒΕΡΡΑ ΤΑΣΙΑ- ΣΑΛΕΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ 1960

Βέρρα Τασία- Σαλέας Βασίλης- Καλλιντήρης Ηλίας- Αναστασίου Αθανάσιος- Ζέρβας Αναστάσιος HIS MASTER'S VOICE 7PG 2666 Μανούλα μου δεν σε ξεχνώ (Συρτό) - Εγώ στον ήλιο ορκίστηκα (Τραπεζίου) 1960- 45rpm- 7''

«Γεννήθηκα στις Φαρές Αχαΐας στις 15 Μαρτίου 1941, στα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής. Ο πατέρας μου, που ήταν μουσικός, πήγαινε και έπαιζε στα γύρω χωριά, πότε σε γάμο, πότε σε βάφτιση ή σε κάποιο πανηγυράκι, κι έτσι τα φέρναμε βόλτα. Πήγα στο δημοτικό σχολείο του χωριού μου, αλλά δεν είχα και πολλή διάθεση για γράμματα, μια και το τραγούδι μού είχε ήδη ξεσηκώσει το μυαλό.

Ξεκίνησε την πορεία της στην ηλικία των δέκα ετών, σε ένα πανηγύρι στη Γουριά Αιτωλοακαρνανίας, και βρέθηκε μπροστά στο μικρόφωνο λέγοντας ένα κλέφτικο τραγούδι. Από τότε αντιλήφθηκε ότι είναι προικισμένη φωνητικά. Όπως λέει η ίδια: «Πολλές φορές, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε και να το εκτιμήσουμε, γιατί μπαίνει μπροστά ο εγωισμός».

Από τότε ο κόσμος της ήταν τα πανηγύρια, οι γάμοι, οι βαφτίσεις και τα κέντρα διασκέδασης. Παραγγελίες, «χαρτούρα», ορχήστρες, ξενύχτια, ποτά, χοροί μέχρι το ξημέρωμα. Κάποιες φορές ήρθε αντιμέτωπη ακόμα και με άγριες καταστάσεις.

"Στο σπίτι άκουγα τον πατέρα μου που έπαιζε κλαρίνο και τραγουδούσε όταν ετοιμαζόταν για κάποιο πανηγύρι ή γάμο κι αυτό είχε αποτυπωθεί από νωρίς μέσα μου. Στο σχολείο τραγουδούσα στις πρόβες και στις εκδηλώσεις. Πρώτη σήκωνα πάντα το χέρι μου στην ώρα της μουσικής, αλλά δεν μου άρεσε να είμαι στη χορωδία, ήθελα να με βάζει ο δάσκαλος να τραγουδάω μόνη μου» αφηγείται η Τασία Βέρρα.

Η Τασία Βέρρα έχει περιπλανηθεί στις περισσότερες περιοχές του τόπου μας κι έχει τραγουδήσει σε πλατείες, γήπεδα, καφενεία, μαγαζιά και υπαίθριους χώρους. Μυήθηκε από νωρίς στην αρχέγονη ατμόσφαιρα των δημοτικών γλεντιών, στον παλμό τους.

Η φωνή της συνδέθηκε με τη χαρά και τη λύπη των ανθρώπων, με τη μέθεξη τους με τον πλούτο των συναισθημάτων, την τελετουργία της δημοτικής παράδοσης και τον λαϊκό πολιτισμό.

Τα πανηγύρια εμφορούνται ακόμη από το διονυσιακό πνεύμα και εξακολουθούν να θεωρούνται, και από τη νεότερη γενιά, τόπος συνάθροισης ανθρώπων, κεφιού, ξεφαντώματος και μέσο ευθυμίας.

Στην πολύχρονη πορεία της η Τασία Βέρρα εξέφρασε τα συλλογικά βιώματα και υπό τη συνοδεία των ήχων του κλαρίνου διέδωσε από γενιά σε γενιά τα παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια. Στο ρεπερτόριό της περιλαμβάνονται τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά, τον πόνο, την οικογένεια και τη ζωή.

Κλέφτικα, της τάβλας, τσάμικα, καλαματιανά, πάμπολλες ηχογραφήσεις και ιστορικοί δίσκοι αλλά και αξέχαστες θρυλικές ερμηνείες: «Μαραίνομαι ο καημένος», «Χρυσούλα», «Σελήμπεης», «Σήκω, Διαμάντω», «Διαμάντι Δαχτυλίδι», «Ο ήλιος βασιλεύει».

Παράλληλα, άφησε το στίγμα της και στα κέντρα της Αθήνας. «Στην Αθήνα δούλεψα σε πολλά κέντρα με πολύ μεγάλα ονόματα και ο κόσμος που ερχόταν ήταν κατά κύριο λόγο από την επαρχία και είχε εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα. Ήταν εκτός πραγματικότητας να έρθει κάποιος από το Κολωνάκι να ζητήσει τον "Σελήμπεη".

Στα κέντρα γίνονταν παραγγελίες και έπρεπε να τραγουδήσεις ό,τι σου ζητούσαν, αλλά, όπως επισημαίνει η κ. Βέρρα, αρκετές φορές επικρατούσε και μια άλλη πλευρά, εκείνη του εγωισμού, που τα χαλούσε όλα.

«Όπως και να το κάνουμε, εκτός από τους δύστροπους, υπήρχαν και άνθρωποι ωραίοι, έξω καρδιά. Στο πατάρι, τότε, με τις παραγγελιές μπορούσες να παρεξηγηθείς. Γιατί έπρεπε να τηρήσεις τη σειρά, σύμφωνα με τα χαρτάκια που σου έδιναν οι παρέες. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον σύγχρονο τρόπο διασκέδασης, που χορεύουν όλοι μαζί. Ό,τι και να τραγουδήσεις, όλοι, χωρίς διακρίσεις, χορεύουν πάνω στην πίστα» τονίζει.

Μου άρεσε να τραγουδάω πρώτα για τον εαυτό μου, να το νιώθω, χωρίς να προκαλώ και να σκέφτομαι. Τόσα χρόνια στο τραγούδι, ζωή ολόκληρη, έζησα πολλές όμορφες στιγμές.

Γνώρισα όμως και στενοχώριες βγαίνοντας στην κοινωνία και στη δουλειά, όταν έρχεται κάποτε να σε ταπεινώσει ο άλλος με τα λεφτά του και την αμορφωσιά του. Αν ξεκινούσα από την αρχή τη ζωή μου, πάλι θα τραγουδούσα, γιατί το τραγούδι με εκφράζει» καταλήγει η Τασία Βέρρα.»

Εξαιρετική η Τασία Βέρρα με την χαρακτηριστική φωνή ειδικά στο ¨Εγώ στον ήλιο ορκίστηκα¨. Με την βοήθεια του Βασίλη Σαλέα στο κλαρίνο, τον Καλλιντήρη Ηλία στο βιολί, τον Ζέρβα στην κιθάρα και τον Αναστασίου στο λαούτο. Στην πλάκα γραμμοφώνου (ΑΟ 5622) αναγράφετε μόνο ο Σαλέας ενώ στο σημερινό δισκάκι μόνο η Τασία Βέρρα. Τα μέλη της ορχήστρας από το Greekdiscography του Βασίλη Χατζηαντωνίου.

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).