Σηφογιωργάκης (Σηφογεωργάκης) Σπύρος- Μαρκογιαννάκης Ιωάννης
(Μαρκογιάννης)- Ασκοξυλάκη (Σηφογιωργάκη) Χρυσούλα RCA VICTOR 51g 3695 Το τραγούδι της ζωής
μου - Έχεις δικαίωμα να κλαις (Σκουλουφιανός συρτός) 1965- 45rpm- 7''
«Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Αγαλιανός της
επαρχίας Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου. Η πρώτη λύρα του αποκτήθηκε σε ηλικία 17
ετών ως αμοιβή από εργασία στο αλώνισμα. Η δεύτερη ένα χρόνο αργότερα
αποτέλεσμα φαμεγικής, αλλά και η αιτία να γνωριστεί ο Σπύρος με τον καταξιωμένο
λυράρη Αλέκο Καραβίτη και να μεταβεί στην Αθήνα ως υπάλληλος και μαθητής του.
Η επαφή τους κρατά ένα χρόνο, οπότε ο Σπύρος Σηφογιωργάκης επιστρέψει στην Κρήτη κι αρχίζει ουσιαστικά την καριέρα του, μαζί με τους αδελφούς Γιώργη και Γιάννη Μαράκη. Την εποχή εκείνη τα ακούσματα του Σπύρου είναι των Γιώργη Καλογρίδη, Γιωργη Μαρκογιαννάκη, Γιώργη Σταυριανάκη κ.ά. Στο Ρέθυμνο, το 1952 γνωρίζει το γνωστό κατασκευαστή μουσικών Οργάνων Μανόλη Σταγάκη και αποκτά την πρώτη πραγματική λύρα που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα. Στο δισκάδικο το Λευτέρη Γαγάνη έρχεται σ' επαφή με τα ακούσματα που προσφέρει πλέον η δισκογραφία, τον Καρεκλά, τον Μπαξεβάνη, το Σκορδαλό, κ.α. Η πρώτη τους γνωριμία με την τεχνολογική υποδομή της μουσικής είναι η εκπομπή του Σίμωνα Καρά, στο PΣ Αθηνών και στον Ρ/Σ Ενόπλων Δυνάμεων κατά το 17μηνο της στρατιωτικής του θητείας, στο κέντρο διαβιβάσεων Χαϊδαρίου. Έτσι τελειώνοντας τη θητεία του το 1955 έχει ήδη δημιουργήσει τη φήμη του καλού λυράρη, που αρχίζει να απλώνεται σ' ολόκληρη την Κρήτη αρχικά και εκτός Κρήτης αργότερα. Πρώτος του σταθμός εκτός Ελλάδος, παρέα με τον Μαρκογιαννάκη, το 1ο φεστιβάλ, νέων στο Ελσίνκι, συνοδεύοντας χορευτικό κρητικό συγκρότημα, που απέσπασαν το 1ο βραβείο. Ακολουθεί περιοδεία στην Ανατολική Ευρώπη και ταξίδι στην Αμερική, όπου ηχογραφείτε ο πρώτος δίσκος, Ο φάρος, που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να παίζεται και να τραγουδιέται. Επίσης εκεί γνωρίζεται με τον πρόεδρο Τρούμαν απ' τον οποίο παραλαμβάνει τη χρυσή κλείδα των ΗΠΑ. Ακολουθούν άλλες δισκογραφικές επιτυχίες όπως "Δεν έχω άλλα δάκρυα", "Το γράμμα". "Ο άτυχος", "Η κολασμένη σου ψυχή", "Το τραγούδι της μάνας", "Στη Γεpμανία μακρυά", "Έχεις δικαίωμα να κλαις" κ.α. Στο σημείο αυτό θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τη μεγάλη προσφορά της Χρυσούλας, που σε πολλές ηχογραφήσεις δίσκων έχει συνοδεύσει τον Σπύρο με την εκλεκτή και μοναδική φωνή της.
Η επαφή τους κρατά ένα χρόνο, οπότε ο Σπύρος Σηφογιωργάκης επιστρέψει στην Κρήτη κι αρχίζει ουσιαστικά την καριέρα του, μαζί με τους αδελφούς Γιώργη και Γιάννη Μαράκη. Την εποχή εκείνη τα ακούσματα του Σπύρου είναι των Γιώργη Καλογρίδη, Γιωργη Μαρκογιαννάκη, Γιώργη Σταυριανάκη κ.ά. Στο Ρέθυμνο, το 1952 γνωρίζει το γνωστό κατασκευαστή μουσικών Οργάνων Μανόλη Σταγάκη και αποκτά την πρώτη πραγματική λύρα που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα. Στο δισκάδικο το Λευτέρη Γαγάνη έρχεται σ' επαφή με τα ακούσματα που προσφέρει πλέον η δισκογραφία, τον Καρεκλά, τον Μπαξεβάνη, το Σκορδαλό, κ.α. Η πρώτη τους γνωριμία με την τεχνολογική υποδομή της μουσικής είναι η εκπομπή του Σίμωνα Καρά, στο PΣ Αθηνών και στον Ρ/Σ Ενόπλων Δυνάμεων κατά το 17μηνο της στρατιωτικής του θητείας, στο κέντρο διαβιβάσεων Χαϊδαρίου. Έτσι τελειώνοντας τη θητεία του το 1955 έχει ήδη δημιουργήσει τη φήμη του καλού λυράρη, που αρχίζει να απλώνεται σ' ολόκληρη την Κρήτη αρχικά και εκτός Κρήτης αργότερα. Πρώτος του σταθμός εκτός Ελλάδος, παρέα με τον Μαρκογιαννάκη, το 1ο φεστιβάλ, νέων στο Ελσίνκι, συνοδεύοντας χορευτικό κρητικό συγκρότημα, που απέσπασαν το 1ο βραβείο. Ακολουθεί περιοδεία στην Ανατολική Ευρώπη και ταξίδι στην Αμερική, όπου ηχογραφείτε ο πρώτος δίσκος, Ο φάρος, που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να παίζεται και να τραγουδιέται. Επίσης εκεί γνωρίζεται με τον πρόεδρο Τρούμαν απ' τον οποίο παραλαμβάνει τη χρυσή κλείδα των ΗΠΑ. Ακολουθούν άλλες δισκογραφικές επιτυχίες όπως "Δεν έχω άλλα δάκρυα", "Το γράμμα". "Ο άτυχος", "Η κολασμένη σου ψυχή", "Το τραγούδι της μάνας", "Στη Γεpμανία μακρυά", "Έχεις δικαίωμα να κλαις" κ.α. Στο σημείο αυτό θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τη μεγάλη προσφορά της Χρυσούλας, που σε πολλές ηχογραφήσεις δίσκων έχει συνοδεύσει τον Σπύρο με την εκλεκτή και μοναδική φωνή της.
Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης τίμησε επάξια την κρητική παραδοσιακή μουσική,
διαφυλάττοντας ακέραια τη γνησιότητα και το μεγαλείο της έτσι όπως ονειρεύτηκε
και στόχευσε, προσφέροντας τις δικές του δημιουργίες, διακρινόμενος μεταξύ των
μεγάλων της Μεγαλονήσου, μεσουρανώντας στο κρητικό μουσικό στερέωμα.
Αποχώρησε από την ενεργό δράση το 1990, και όπως ο ίδιος λέει, του
δόθηκε η ευκαιρία σταματώντας τα ταξίδια να μείνει κοντά στην οικογένειά του.
Γνώρισε καλύτερα τη γυναίκα και τα παιδιά του. Εξ άλλου όπως υποστήριζε « ο καλλιτέχνης
πρέπει να αφήνει τον κόσμο του πριν τον αφήσει εκείνος. Το πάλκο θέλει μαύρα
μαλλιά.»
Οι γνωστές αγαπημένες μελωδίες της λύρας του ακούστηκαν σ’ όλο τον
κόσμο. Από το Χάλιφαξ του Καναδά μέχρι το Βανκούβερ. Από το Κέιπ-Τάουν μέχρι
την Τυνησία. Από το Χόλιγουντ μέχρι τη Νέα Υόρκη. Από το Ελσίνκι της Φιλανδίας
μέχρι το Λονδίνο και όλη την Ευρώπη, Ρωσία και Αυστραλία όπου και ανακηρύχθηκε
επίτιμος δημότης της Καμπέρα.
Το 1962 σε διαγωνισμό στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, απέσπασε το πρώτο
παγκόσμιο βραβείο Λαϊκής Παράδοσης, παίζοντας λύρα. Είχε δώσει κατά καιρούς
πολλές συνεντεύξεις και είχαν γραφτεί πολλά θετικά σχόλια σε πολλά περιοδικά
και εφημερίδες. Το 1969 εμφανίστηκε στην εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού «Αλάτι και
πιπέρι», ενώ είναι σε όλους γνωστή η συμμετοχή του στην ταινία «Η Νεράιδα και
το Παλικάρι» με πρωταγωνιστές την Α. Βουγιουκλάκη και το Δ. Παπαμιχαήλ, καθώς
και στην ταινία «Ζορμπάς» με τον Άντονυ Κουίν και την Ειρήνη Παπά.
Επίσης μεγάλες προσωπικότητες παρευρέθηκαν και παρακολούθησαν
συναυλίες του και άλλες εκδηλώσεις, όπως ο Ντε Γκωλ, Ο Κρούτσεφ, Ο Ωνάσης κ.α.
Συνεργάστηκε με πολλούς καταξιωμένους μουσικούς όπως το Γιάννη και
Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη, το Γιάννη και Γιώργη Μαράκη, το Γιώργη Θυμιατζή, το
Σταύρο Παπαδάκη, το Λουκά Παχουντάκη, τον Κωστή Τσουκνάκη, τον Αντώνη Σκευάκη κ.α.
Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης έφυγε πλήρης ημερών στις 11 Μαρτίου 2013 σε
ηλικία 83 ετών.»
Στο σημερινό δισκάκι, το κλασικό δίδυμο Σηφογιώργη- Μαρκογιάννη (και
η Χρυσούλα στο πρώτο τραγούδι), σε δυο πολύ όμορφους σκοπούς, ειδικά ο
Σκουλουφιανός συρτός. Περισσότερα βιογραφικά στοιχεία σε παλαιότερες
αναρτήσεις.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).