Ο Νίκος Κολιακουδάκης (Κολιακούδης- βλέπε και ανάρτηση 142) γεννήθηκε το 1931 στην Λικοτιναρά Αποκορώνου Χανίων. Ξεκίνησε στη δεκαετία του 1950 και μάλιστα ηχογράφησε το 1958 στη HMV τρία τραγούδια, τον Λικοτιναριανό Συρτο, τον Κεφαλιανό και τον Καϊνιανό Συρτό, αφιερωμένα στα τρία μεγάλα και ένδοξα χωριά του Αποκόρωνα, Κεφαλά, Κάϊνα και Λικοτιναρά, τόπο καταγωγής του.
Για μια μεγάλη περίοδο ο Κολιακούδης απετέλεσε τον καλύτερο λυράρη της περιοχής του Αποκόρωνα και των Χανίων ακόμα και άφησε εποχή με το γλυκό παίξιμο του στη λύρα, το τραγούδι και τις συνθέσεις του, παραδεκτός από όλους τους καλλιτέχνες μάλιστα συνεργάστηκε με πολλούς καλούς λαγουτιέρηδες! Στον Αποκόρωνα τότε έπαιζαν ο Γιάννης ο Σεργάκης, ο Μιχάλης Μπακατσάκης (πατέρας) ενώ ο Πλακιανός, η Ασπασία και ο Τζιμάκης έπαιζαν ακόμα και αργότερα ο Γιώργης ο Γαλάνης και ο Μανώλης ο Κρασσαδάκης αδερφός του γνωστού λαουτιέρη Παντελή.
Ο μουσικολόγος James Notopoulos το 1953, ερχόμενος στην Κρήτη στα
πλαίσια έρευνας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, με θέμα την Κρητική μουσική,
αποθανατίζει τον Νίκο Κολιακουδάκη και τον ηχογραφεί (οι ηχογραφήσεις υπάρχουν
δημοσιευμένες στο site του πανεπιστημίου).
Αργότερα έκανε επιτυχία με τα καλαμπουρτζίδικα τραγούδια του, που αυτός και
μερικοί άλλοι καλλιτέχνες καθιέρωσαν, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '60 αρχές
του '70 (Τζαγκαράκης, Μεγαλούδης, Κουμιώτης κ.α.) δίνοντας τη συνέχεια σε
κάποια σκωπτικά του Μουντάκη της περιόδου 1958-'65. Γύρω στο 1975 ο Νίκος
Κολιακούδης άνοιξε μαγαζί στην οδό Αποκορώνου στα Χανιά, με δίσκους, κασέτες,
μουσικά όργανα, χορδές κλπ και το διατήρησε γύρω στα 15 χρόνια.
Στα Χανιά η Δόμνα συναντά τον μουσικό Νίκο Κολιακουδάκη ή Κολιακούδη που παίζει στο λαούτο του (εκτός από λύρα) και τραγουδά το σταφιδιανό επιτραπέζιο Όπ’ αγαπά γνωρίζεται. Μαζί με τη Δόμνα τραγουδούν το γνωστό Όσο βαρούν τα σίδερα και μαζί με τον 10χρονο γιο του Δημήτρη στη λύρα παίζουν έναν Χανιώτικο συρτό. Ο γιός του Δημήτρης είχε μεγάλη έφεση στη μουσική και ασχολήθηκε κυρίως με την κιθάρα, αν και παίζει λύρα και λαούτο πολύ καλά! Επί μία δεκαετία έπαιξε με τους Κατσαμάδες, τους Αλεφαντινούς και με τα μεγαλύτερα ονόματα της κρητικής μουσικής. Αργότερα ανέβηκε στην Αθήνα και έπαιξε σε λαϊκά μαγαζιά. Οι ανησυχίες του όμως ήταν τέτοιες που αφού πήρε μαθήματα από τον Αχιλλέα Περσίδη που ζούσε κάποτε στα Χανιά και τον Ross Daly, παρακολούθησε μαθήματα τζαζ κιθάρας και θεωρίας από τον μεγάλο κιθαρίστα Βασίλη Ρακόπουλο.
Ο Νίκος Κολιακουδάκης πέθανε τον Δεκέμβρη του 2009 σε ηλικία 78 χρόνων.
Στο σημερινό δισκάκι μαζί με τον Κολιακούδη, ο Καφαντάρης (Ηλιάκης- βλέπε και ανάρτηση 244) Νίκος στο λαούτο. Δυστυχώς βιογραφικά στοιχεία για τον Καφαντάρη δεν έχω καταφέρει να βρω.
Στο σημερινό γραμμοφωνικό δίσκο, όπως αναφέρω και παραπάνω ο Κολιακούδης αφιερώνει τα δυο τραγούδια σε δυο ένδοξα χωριά του Αποκόρωνα, Κάϊνα και Κεφαλά. Χρονολογία 1958 και ο Κολιακούδης σε νεαρή ηλικία. Το παίξιμο του πραγματικά απίστευτο. Χωρίς να είμαι ειδικός, το πέρασμα στις νότες (πατήματα) είναι αξιοπρόσεχτα.
Σας αφήνω για φέτος, άντε και Καλή Χρονιά να έχουμε, Χρόνια πολλά και καλά.
Φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
