Μουντάκης Κώστας (Μουντόκωστας)- Μαρκογιαννάκης Ευάγγελος (Μαρκοβαγγέλης)-
Σταυρακάκης Θανάσης ODEON DSOG 3447 Εξομολόγησις - Συρτός Χανιώτικος 1968- 45rpm- 7''
«Το ιστορικό της ράτσας μου, έλεγε ο ίδιος ο λυράρης, άρχισε από το
1828, όταν ο Μανούσος Μουντάκης σκοτώθηκε στο Φραγκοκάστελο, στη μάχη του
Χατζημιχάλη Δαλιάνη εναντίον του Μουσταφά πασά, αφήνοντας εννέα ορφανά πίσω
του. Έτσι οι Μουντάκηδες έφυγαν από τον Καλλικράτη Σφακίων για τα Χανιά και
άλλα μέρη. 
Ο Σφακιανομιχάλης, πατέρας του παππού του, μετεγκαταστάθηκε στην
Αλφά. Εκεί το 1926 γεννήθηκε ο λυράρης. Πατέρας του ήταν ο Νικόλαος Μουντάκης ή
Κελαηδής, όπως τον φώναζαν επειδή τραγουδούσε κελαηδιστά. Αλλά ήταν και δεινός
χορευτής. Όταν γεννήθηκε ο γιος, οι γονείς τον έταξαν στον Άγιο Κωνσταντίνο και
να βαπτισθεί στην Ιερά Μονή Αρκαδίου. Έτσι έγινε, αλλά ο Μουντοκώστας ορφάνεψε
νωρίς. Κι έγινε εργάτης στο μάζεμα ελιάς, τυροκόμος, αλωνάρης κ.ά. μέχρι να
βρει τον δρόμο του στη μουσική. Τα ερεθίσματα ήταν ο φωνόγραφος που έφθασε στο
χωριό και οι μουσικοί που προσπαθούσαν να παίξουν ο ένας καλύτερα από τον
άλλον».
Η συνεργασία του Κώστα Μουντάκη για 20 συναπτά έτη με τον σπουδαίο
λαουτιέρη και τραγουδιστή Νίκο Μανιά συνοδεύτηκε από αξεπέραστα γλέντια και
σημαντικές δισκογραφικές στιγμές. Αργότερα συνεργάστηκε με τον δεξιοτέχνη
Γιάννη Ξυλούρη (Ψαρογιάννη) και τον Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη (Μαρκοβαγγέλη) από το
καλοκαίρι του 1968.
Στο σημερινό δισκάκι, δεύτερη φωνή (φωνή του Χότζα), κάνει ο Θανάσης
Σταυρακάκης (βλέπε ανάρτηση 91) και στο λαούτο ο Μαρκοβαγγέλης. Κυκλοφόρησε
στις 7 Δεκεμβρίου του 1968. Δεκαπενταύγουστο του 1968, ο Μουντόκωστας μπαίνει
σε οφθαλμολογική κλινική για χειρουργείο στο μάτι, μετά από αποκόλληση
αμφιβληστροειδούς.
Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν με τον Μαρκοβαγγέλη μετά την εγχείρηση.
Ο Μιχάλης Πολυχρονάκης, στην προηγούμενη ανάρτηση, σε συνέντευξη του
(θα τη βρείτε στις πληροφορίες), είχε πει ότι η λύρα καλύπτει τα άλλα όργανα
όπως το λαούτο. Στο ¨Χανιώτικο συρτό¨, του Μουντάκη στο σημερινό δίσκο, ακούστε
πως μπαίνει ο Μουντόκωστας με την λύρα. Θα έλεγα ότι δεν καλύπτει το λαούτο,
αλλά το χρωματίζει.
Έχει λοιπόν να κάνει και με τον καλλιτέχνη και φυσικά τον ηχολήπτη.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο του Μάνου Μουντάκη, ¨Το χρονικό της
πορείας του Κώστα Μουντάκη¨, εκδόσεις Μετρονόμος.
Φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
