34. FIDELITY 7126 ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ- ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ- ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ ΟΛΓΑ 1960

Καλομοίρης Γιώργος (Γιωργαντός)- Τσαγκαράκης Δημήτρης- Σπυριδάκη Όλγα FIDELITY 7126 Κρητικοπούλα όμορφη - Ο κατάδικος φονιάς (Συρτός Καλυβιώτικος) 1960- 45rpm- 7''

Ο Γιώργης Καλομοίρης (Γιωργαντός) γεννήθηκε στα Ανώγεια το 1931. Τα πρώτα βήματα στη μουσική, έγιναν από μικρό παιδί, στο Περαχώρι, εκεί που όλοι οι μερακλήδες του χωριού, στην παρέα του έπαιρναν μαζί και τους πιτσιρικάδες λυράρηδες, για να συμμετέχουνε και αυτοί, σε κείνη την πανδαισία της αντιστοίχησης των συναισθημάτων. Ο Στραβός (Πασπαράκης Μανόλης), ο Κουρκούτης (Μανουράς Γιώργης), ο Κίτσος (Ξυλούρης ο Γιώργης), και ο Σωκράτης ο Κοκορδούλης, είναι οι πρώτοι παλιοί λυράρηδες της εποχής που επηρέασαν τον Καλομοίρη το Γιώργη.

 Ήταν ο Γιωργαντός μόλις 12 χρονών, που έπαιξε για πρώτη φορά λύρα, με τους μερακλήδες σε παρέα. Οι συνθήκες μέσα στην κατοχή, για ένα παιδί μόλις 12-13 χρονών, δεν ήταν οι κατάλληλες για να αποδώσει, αλλά έχοντας δίπλα του, σε όλο το χωριό αυτούς τους αγγέλους μερακλήδες, δεν μπορούσε παρά να επηρεασθεί και να γενεί αποδέκτης, των συναισθημάτων του λαϊκού πολιτισμού και της ευαισθησίας που κουβαλάει ο Ανωγειανός και να διδαχθεί από τους γλεντζέδες, που ανάθρεφαν τόσους και τόσους καλλιτέχνες.
  Το πρώτο επαγγελματικό γλέντι έγινε στ' Ανώγεια το 1948, σ' ένα γάμο και έπαιξαν μαζί με τον αξέχαστο Νίκο Ξυλούρη που σαν κοπέλια ετότεσας μαθαίνανε μαζί τη λύρα. Ήταν η απαρχή της προοπτικής του καλλιτέχνη, για να ξεπεράσει τα σύνορα του χωριού και άρχισε να κατεβαίνει στο Ηράκλειο, στην Πεδιάδα, στο Μονοφάτσι, στο Ρέθυμνο και σ' όλη την Κρήτη. Πρώτη φορά παίζει στο Ηράκλειο, στου Χαρίλαου την ταβέρνα στον Πόρο. Στη συνέχεια έπαιξε στο πρώτο Κρητικό κέντρο του Ηρακλείου στον "Ερωτόκριτο". Ο Καλομοίρης ο Γιώργης είναι από τους πρώτους λυράρηδες στο Ηράκλειο, που επέβαλαν τη λύρα και γενικότερα την Κρητική Μουσική την δεκαετία των ονείρων, της ευαισθησίας, των τεχνών και των γραμμάτων, την δεκαετία του 60.
  Στην συνέχεια η Κρήτη της Αθήνας, το 1970 τον "απέσπασε" προσφέροντας για εφτά χρόνια την σφραγίδα του στη Κρητική μουσική, στην Αττική στα Κρητικά κέντρα "Κονάκι" και "Αγρίμια" και ξαναγιαέρνει στο Ηράκλειο το 1977 στο "Λιμενικό Περίπτερο" όπου μέχρι και το 1995, δημιουργεί ένα αξεγόραστο και απλό στέκι των μερακλήδων της Κρητικής Μουσικής. 

Ο Καλομοίρης ο Γιώργης, σε όλη του τη διαδρομή, συνεργάστηκε με κορυφαίους λαγουθιέρηδες μεταξύ άλλων και οι: Φασουλάς Ζάχαρης, Κουμιώτης Γιώργης, Τσαγκαράκης Δημήτρης, Νίκος Μανιάς, Μαρκογιαννάκης Γιάννης, Ξυλούρης Γιάννης, Λαρετζάκης Μανώλης, Χαριτάκης Λάμπρος, Κουμιώτης Μανώλης, Ξυλούρης Βασίλης.

Πρώτος δίσκος του, 78 στροφών, το 1958 με το εκπληκτικό τραγούδι "Εγινες μάγισσα για με" και "Δυστυχισμένος βρίσκομαι", επόμενος δίσκος 78 στροφών "Κυπριωτοπούλα μου" το 1959, δίσκους μικρούς 45 στροφών έγραφε από το 1958 μέχρι και το 1968. Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα τραγούδια, "Μ' άνοιξες στο κορμί πληγές", "Τα δυο σου χέρια να κρατώ", "Τσάκι τσάκι", "Μ' ένα σου όχι στη ζωή", "Πάει και πάει το σταμνί στη βρύση", "Χριστέ και Παναγία μου", "Βαστά καλό λογαριασμό", "Φιλενάδες", ‘Ήρθε στη βρύση το νερό" και άλλα.

 Όμως δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αναφερθούμε, πως το ταξίδι της μετανάστευσης των Ελλήνων εκείνες τις δύσκολες δεκαετίες, έφερε πολλούς καλλιτέχνες της Κρητικής μουσικής κοντά στην Κρήτη του Καναδά, την Κρήτη της Αμερικής την Κρήτη της Αυστραλίας και στην Κρήτη της Ευρώπης. Εκεί βρέθηκε ο Γιώργης με τους συνεργάτες του, μεταφέροντας την γλυκιά ζεστασιά και την ευαισθησία, που χωρίς αυτήν οι Κρήτες όπου και να 'ναι αισθάνονται ορφανοί.

Ο Δημήτρης Τσαγκαράκης ήταν ένας πολύ καλός λαουτιέρης που έπαιξε με πολλούς μουσικούς στο διάστημα 1955-1975. Εκτός του Καλομοίρη, έπαιξε και ηχογράφησε με τους: Μουντόκωστα, Ψαρονίκο, Μιχάλη Τζαγκαράκη, Καμάρη, Κοκολογιάννη, Μελεσσανάκη, Γιώργο Σταυρουλάκη (Αντισκαριανό), Γιάννη Κακουλάκη και κάποιον λυράρη Μιχάλη Κρασαδάκη. Ήταν αδελφός του Μιχάλη Τζαγκαράκη.

Ο Δημήτρης Τσαγκαράκης είχε δισκοπωλείο στο Ηράκλειο, στην φωτογραφία παραπάνω είναι μέσα μαζί με τον Μουντάκη, τον Σκορδαλό και τον Σηφογιωργάκη. Επίσης είχε την εταιρεία Castro στην οποία κυκλοφόρησε κάποιες κασέτες κατά τη δεκαετία του 70, μεταξύ των οποίων μία του Σκορδαλού και μία εκπληκτική του Γαργανουράκη. 

Δυστυχώς βιογραφικά για την Σπυριδάκη Όλγα δεν βρήκα.

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο…(εδώ)

33. DORE K-91 ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΑΝΝΑ- ΑΝΑΤΣΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ- ΑΓΓΕΛΙΝΑΣ ΦΩΤΗΣ- ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ 1965

Πλατανιά Άννα- Ανατσελόπουλος Κώστας (Ανατσέλος)- Αγγελίνας Φώτης- Καράμπελας Ανδρέας  DORE K-91 Τα λουλούδια - Ο ήλιος 1965- 45rpm- 7''

Η σημερινή ανάρτηση μας πάει σε μια κατηγορία δημοτικών τραγουδιών η οποία είναι συγχώνευση λαϊκού- δημοτικού- ελαφρού (πάντα προσωπική άποψη). Η δημώδης ορχήστρα όπως αναγράφεται συνήθως στις ετικέτες (ορχήστρα της μπακαλοταβέρνας-βλ. φωτογραφίες) έπρεπε να ικανοποιήσει τους πελάτες με διαφορετικά ακούσματα τόσο στις εκάστοτε μεγάλες πόλεις όσο και στα χωριά-κωμοπόλεις σε περιοδείες. Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε και στην Κρήτη από μαρτυρίες του Νίκου Ξυλούρη που έπαιζαν ευρωπαϊκά και ¨ταγκά¨ και ενδιάμεσα τα Κρητικά που ευτυχώς στην προκειμένη περίπτωση δεν ¨μπασταρδεύτηκαν¨.

Στην πρώτη φωτογραφία Αγγελίνας Φώτης-κιθάρα φωνή, Ανατσελόπουλος Κώστας-κλαρίνο και πιθανόν η Πλατανιά Άννα στο τραγούδι. Στην δεύτερη ο Ανατσελόπουλος στο κλαρίνο πίσω και στη τρίτη φωτογραφία ο Αγγελίνας- κιθάρα και φωνητικά.

Δυστυχώς πληροφορίες και βιογραφικά για τα μέλη της ορχήστρας δεν υπάρχουν παρόλο που έχουν πλήθος από συμμετοχές σε δίσκους.
Φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο…(εδώ)

32. DECCA 45-PL 8097 ΚΑΛΟΓΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ- ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ 1965

Καλογρίδης Γιώργος- Μαρκογιαννάκης Βαγγέλης (Μαρκοβαγγέλης) DECCA 45-PL 8097  Συρτός Ηρακλειώτικος -Χανιώτικος συρτός 1965- 45rpm- 7''

Συνθέτης, Λυράρης, Ερμηνευτής! Ο Γιώργος Καλογρίδης γεννήθηκε στο Σπήλι Ρεθύμνης το 1923. Στα δεκατέσσερα του χρόνια άρχισε να ασχολείται με τη λύρα δίπλα στους συγχωριανούς του λυράρηδες Στεφανή Βασιλάκη ή Κονδύλη και Γιώργη Μαρκογιαννάκη ή Μαρκογιώργη.
Η κατοχή τον βρίσκει στο Σπήλι και λίγα χρόνια αργότερα φεύγει για την Αθήνα , όπου θα εγκατασταθεί για λίγο διάστημα. Την περίοδο αυτή (1946) ηχογραφεί τον πρώτο του δίσκο «Πολλές φορές στον ύπνο μου», που θεωρείται κλασσικό. Συνολικά ηχογράφησε είκοσι τραγούδια την περίοδο 1946-1956, ορισμένα από τα οποία είναι δικές του συνθέσεις και διακρίνονται για την άψογη εκτέλεση τους, την εκπληκτική τους μελωδία και το υπέροχο τραγούδι τους από την εξαιρετική φωνή του ίδιου Γ. Καλογρίδη, φωνή που σήμερα είναι σπάνια.

Αξίζει να σημειωθεί ακόμη η ιδιαίτερη προσοχή που επιδεικνύεται από τον Γ. Καλογρίδη στην επιλογή των μαντινάδων, γεγονός που συντελεί αποφασιστικά στην επίτευξη μιας υψηλής ποιότητας που χαρακτηρίζει όλο του το έργο. Οι ηχογραφήσεις του όλες έγιναν με την συνεργασία δύο γνωστών και καταξιωμένων λαουτιέρηδων, των αδερφών Γιάννη και Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη.
Ο προικισμένος λυράρης ξενιτεύεται το 1966 στη Ν. Υόρκη. Το 1977 ύστερα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο το χρυσό χέρι του καλλιτέχνη παραλύει, στερώντας και από τον ίδιο αλλά και από την μουσική μας γενικά την ευκαιρία για νέες μουσικές συνθέσεις. Ο Γιώργος Καλογρίδης πέθανε στην Αμερική το 1999.

Ο Μαρκογιαννάκης Βαγγέλης γεννήθηκε το 1936 στο Σπήλι του Ρεθύμνου από οικογένεια μουσικών. Ο πατέρας του έπαιξε λύρα, τα αδέρφια του Κώστας και Στέλιος λαούτο, ο Χαράλαμπος λύρα και μπουζούκι και ο Γιάννης λαούτο. Άρχισε σε ηλικία 12 χρονών, με πολύ ζήλο και αγάπη για το λαούτο αλλά και τη σύνθεση σκοπών και τραγουδιών.
  Αργότερα ερχόμενος στην Αθήνα είχε την ευκαιρία να σπουδάσει και να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο που αγαπούσε τόσο πολύ, δηλαδή την μουσική. Ασχολήθηκε με το κοντραμπάσο στο οποίο πήρε και δίπλωμα από το Ωδείο Αθηνών.
  Εργάσθηκε στην Κρατική Ορχήστρα των Αθηνών και στην Συμφωνική της ΕΡΤ. Παράλληλα έβρισκε μεγάλη ευχαρίστηση στο λαούτο. Συνεργάστηκε με τους αξέχαστους Θανάση Σκορδαλό και Κώστα Μουντάκη. Στη δισκογραφία είχε τη μεγάλη συνεργασία με το Νίκο Μανιά, η οποία απέφερε υπέροχα τραγούδια στο ύφος των ταμπαχανιώτικων, καθώς και με το Σπύρο Σηφογιωργάκη, το Μανώλη Κακλή, τον αδερφό του Γιάννη και άλλους. Ακολούθησαν πολλές συνεργασίες όπως με Ζ. Μελεσσανάκη, Καλογρίδη, Ροδάμανθο Ανδρουλάκη, Μάρκο Φουρναράκη, Παντελή Κρασαδάκη, Γιώργο Παπαδάκη, Στέλιο Μπικάκη και Μανώλη Αλεξάκη. Ο Βαγγέλης Μαρκογιαννάκης θεωρείται και είναι ένας εκ των κορυφαίων δημιουργών της Κρητικής μουσικής.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο…(εδώ)

31. SELECT RECORDS 55 ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦ- ΚΑΡΜΠΑΔΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ 1968

Παναγιωτάκης Ιωσήφ (Σήφης)- Καρμπαδάκης Πέτρος SELECT RECORDS 55 Ο ύμνος του ΟΦΗ -Μαλεβιζιώτικος καστρινός χορός 1968- 45rpm- 7''

Ο Παναγιωτάκης Ιωσήφ (Σήφης) από τις Ατσιπάδες Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνου, λυράρης με δισκογραφικές επιτυχίες, αλλά και πρόεδρος του Συλλόγου Ατσιπαδιανών. Αυτά είναι όλα τα βιογραφικά στοιχεία για τον Παναγιωτάκη. Να προσθέσω ότι έχει κάνει δύο LP (long play) δίσκους και αρκετά 45-άρια τα οποία θα αναρτηθούν σε βάθος χρόνου (όπως και τα LP όταν ξεκινήσω με αυτά).

Ο Πέτρος Καρμπαδάκης (βλέπε και ανάρτηση νο2) γεννήθηκε το 1943 στην Κουκουναρά Κισάμου και από μικρός μπήκε στα βάσανα των γλεντιών. Με την μοναδική του ικανότητα να "αρπάει" οπτικά τις κινήσεις των παλιών λαγουτιέρηδων, δημιούργησε το δικό του προσωπικό στυλ, μοναδικής ακουστικής και τεχνικής. Έφηβος κιόλας θα έχει την ευκαιρία να παίξει με τον γίγαντα, τον θρυλικό Χάρχαλη. Στα 16 του περίπου ανέβηκε στην Αθήνα για να μάθει την τέχνη του μαραγκού. Το λαγούτο όμως τον είχε κερδίσει ολοκληρωτικά.

 Έπαιξε σε πολλά κρητικά κέντρα με τα μεγαλύτερα ονόματα του βιολιού, όπως ο Ναύτης, ο Μαύρος, Κουνέλης, ο Κατράκης κ.α. Επίσης, σημαντικές οι συνεργασίες του με λυράρηδες όπως ο αείμνηστος Κώστας Μουντάκης, ο Αστρινός Ζαχαριουδάκης, ο Ζαχαρίας Μελεσανάκης, ο Πυθαρούλης κλπ. Δεν είναι παράλογο να πούμε ότι πολλοί εκ των λυράρηδων, γαλουχήθηκαν από τον Πέτρο, γιατί πραγματικά προσέφερε απλόχερα τις πολλές του γνώσεις. Αλλά και αρκετοί νέοι βιολιστές στα πρώτα τους βήματα, βγήκαν από τα "χέρια" του Πέτρου. Δισκογραφικά, έχει παρουσιάσει αρκετές δουλειές σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες. Άνθρωπος του γλεντιού και της παρέας πάνω από όλα ο Πέτρος, έζησε αρκετά χρόνια στην Αθήνα γεμάτα γλέντια και χαρές.
Τα τελευταία χρόνια επέστρεψε στο χωριό του, την Κουκουναρά όπου έπαιξε σε αρκετά γλέντια με διάφορους συνεργάτες και δίδαξε την τέχνη του λαγούτο σε πολλά νέα παιδιά της περιοχής.

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο…(εδώ)

30. COLUMBIA SCDG 3588 ΣΚΟΡΔΑΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ- ΜΑΥΡΟΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ- ΣΚΟΡΔΑΛΟΥ ΜΑΡΙΑ 1964

Σκορδαλός Αθανάσιος- Σκορδαλού Μαρία- Μαυροδημητράκης Σταύρος COLUMBIA SCDG 3588 Με μάτια δακρυσμένα ξημερώνομαι - Με του καιρού το γύρισμα (Αγωγιανός συρτός) 1964- 45rpm- 7''

Ο Σταύρος Μαυροδημητράκης ήταν από τους πρώτους σολίστες λαγουτιέρηδες της κρητικής μουσικής. Τότε που το λαγούτο "κεντούσε" πενιές και μελωδίες, τότε που το πασαδόρικο παίξιμο ήταν παντελώς άγνωστο, χάριν... ενορχήστρωσης που λέμε σήμερα, τότε λοιπόν ο Σταύρος Μαυροδημητράκης δόξασε αυτό το όργανο, αλλά δοξάστηκε και ο ίδιος.

 Γεννήθηκε το 1900 στα Μαρεδιανά Κισσσάμου. Ήταν γιός του παλιού λυράρη, του Νικηφόρου Μαυροδημητράκη. Επηρεασμένος από τον πατέρα του, ακολούθησε τα μονοπάτια της μουσικής. Όχι όμως με λύρα, αλλά με μαντολίνο στην αρχή. Δέκα χρονών ήταν σαν πρωτόπιασε το μαντολίνο με βοήθεια ενός συγχωριανού του. Γρήγορα όμως έδειξε την κλίση του στο λαγούτο και ήδη στα δεκαπέντε του ήταν ένας τεχνίτης λαγουτιέρης, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Με τον πατέρα του στην αρχή "ζύγιασε" τις πενιές του, αλλά κατόπιν η συνεργασία του με τον Νικολή Χάρχαλη ήταν πολύ σημαντική. Μαζί ηχογράφησαν και δίσκους. Έπαιξε με πολλούς καλλιτέχνες της εποχής εκείνης, με τον Γιώργη Μαριάνο, με τον Κουνελοκωστή, με τον Νικολή Κατσούλη (Κουφιανό), με τον Ζερβό κ.α. Στην Αθήνα που ανέβηκε συνεργάστηκε με πλήθος μουσικών στην ταβέρνα "Τα Χανιά" του Ευτύχη Μπασιά. Στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον μεγάλο λυράρη, τον Αλέκο Καραβίτη όπου μαζί αποτέλεσαν ένα πολύ καλό δίδυμο και μαζί έγραψαν αρκετούς δίσκους. Ακόμα συνεργάστηκε με πλήθος λυράρηδων, όπως ο Γιώργης Μουζουράκης, ο Θανάσης Σκορδαλός κ.α. Σημαντική όμως η συνεργασία του με τον αείμνηστο δάσκαλο, τον Κωστή Μουντάκη. Σημαντική τόσο σαν συνεργασία, όσο και σαν φιλία.
    Τα τελευταία χρόνια, αποτραβηγμένος από την ενεργό δράση, άκουγε τους νεώτερους λαγουτιέρηδες και συλλογιζόταν το μέλλον αυτού του οργάνου. Δεν του άρεσαν οι πασαδόροι, οι άτεχνοι και μονότονοι λαγουτιέρηδες που κρυβόντουσαν πίσω από τους ήχους της λύρας. Έλεγε χαρακτηριστικά "το λαγούτο παίζει πενιά, αλλιώς ανε δε θές πενιά, άμε να παίξεις κιθάρα". Βραβεύτηκε από διάφορα σωματεία, ξεχωριστό όμως το βραβείο του συλλόγου Κρητών Πειραιώς "Η Ομόνοια", το οποίο βραβείο του παρέδωσε ο φίλος και συνεργάτης του, ο Κωστής Μουντάκης. Ο Σταύρος Μαυροδημητράκης, ο κορυφαίος αυτός λαγουτιέρης, αυτή η μοναδική τέχνη, πέθανε σε ηλικία ογδόντα εννέα ετών το 1989 στον Πειραιά.

Για τον Σκορδαλό έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση (ανάρτηση 21). Φυσικά αξιοσημείωτη είναι η συνοδεία  της κόρης του στα φωνητικά και στα δύο τραγούδια. Φωτογραφίες της κόρης του από εκείνη την περίοδο δυστυχώς δεν βρήκα αλλά στο φάκελο υπάρχουν μεταγενέστερες.
Το παίξιμο του Σκορδαλού, στις συγκεκριμένες δύο ηχογραφήσεις (και όχι μόνο), υποσκιάζει δυστυχώς το παίξιμο του Μαυροδημητράκη (πάντα προσωπική άποψη ). 

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο…(εδώ)

29. PARLOPHONE B-74199 ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΣ- ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ 1948

Παπαδογιάννης Νίκος- Μαρκογιαννάκης Γιάννης PARLOPHONE B-74199 Μαλεβιζιώτικος χορός (Μυλοποταμήτισα) - Συρτός της αυγής (Νέος Περαμαθύσιος) 1948- 78rpm- 10''
 

Ο Νίκος Παπαδογιάννης γεννήθηκε στην Αγιά Μυλοποτάμου του νομού Ρεθύμνης το 1916. Ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τη λύρα σε παιδική ηλικία. Όλα τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, που τα έζησε στο χωριό, σημαδεύτηκαν από την πλούσια και αστείρευτη μουσική παράδοση της περιοχής. Ο ίδιος είχε πει: - "Έπαιζα λύρα από την κοιλιά τση μάνας μου".
Από την ηλικία των δεκαπέντε ετών (1931), ήταν ένας έμπειρος και αξιόλογος επαγγελματίας λυράρης.
Την πρώτη του δημόσια εμφάνιση την πραγματοποίησε σε ηλικία 12 χρονών το 1928, σε γαμήλιο γλέντι στα Λιβαδειά Μυλοποτάμου. Ο Νίκος Παπαδογιάννης έφυγε από το χωριό του σε ηλικία 20 ετών, το 1936, προκειμένου να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία και το 1939 που απολύθηκε από τον στρατό έμεινε στην Αθήνα, μέχρι τα 48 του χρόνια το 1964.
Ο Νίκος Παπαδογιάννης τον πρώτο του δίσκο τον ηχογράφησε το 1947 σε ηλικία 31 ετών με συνεργάτη του τον ανεπανάληπτο Μεσσαρίτη Λευτέρη Καμπουράκη (Καστελολευτέρη), που έπαιζε μπουζούκι και μπουλγαρί. Από το δίσκο αυτό βγήκαν, το Ταμπαχανιώτικο, ο «Καρότσας» και το Ρεθεμνιώτικο συρτό «Μάτια που εύκολα γελούν», που έγιναν μεγάλες επιτυχίες την εποχή εκείνη και σήμερα θεωρούνται κλασικά.
Στη συνέχεια και μέχρι το 1964 που ήρθε με μετάθεση από την Αθήνα στο Ρέθυμνο, ο Παπαδογιάννης με συνεργάτη του τον λαουτιέρη από το Σπήλι Γιάννη Μαρκογιαννάκη (Μαρκογιάννη), ηχογράφησε άλλους 4 δίσκους 78 στροφών.
Αναφορά στον Μαρκογιάννη έχει γίνει σε προηγούμενες αναρτήσεις.

Αναμένουμε  την κυκλοφορία του ¨Μίλιε μου Κρήτη από τα παλιά Νο2¨ και ελπίζουμε ότι θα συμπεριλάβει την δισκογραφία του Παπαδογιάννη (πρώτη προσέγγιση από τον φίλο Κλεάνθη και το κανάλι του https://www.youtube.com/watch?v=t9fSDznD1Ls). Στο σημερινό φάκελο θα βρείτε τα τραγούδια του δίσκου στην αρχική τους μορφή, από την ταλαιπωρημένη πλάκα γραμμοφώνου (ενωμένα μαζί όπως όλα τα προηγούμενα), αλλά και την Μυλοποταμήτισα σε καλύτερη ηχογράφηση και το φοβερό Συρτό της αυγής (ένας γρήγορος αμανές) επεξεργασμένο από τον φίλο Θεμιστοκλή το οποίο βρίσκεται και στη συλλογή του Κλεάνθη- όλοι μαζί για καλύτερο αποτέλεσμα).    

Πληροφορίες, φωτογραφίες και τα ηχητικά αρχεία…(εδώ)