61. PANIVAR PA-587 ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΡΟΔΑΜΑΝΘΟΣ- ΚΑΚΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ- ΚΑΔΙΑΝΟΣ ΝΙΚΟΣ- ΒΕΡΥΚΟΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 1974

Ανδρουλάκης Ροδάμανθος- Κακλής (Κακλιδάκης) Μανώλης- Καδιανός Νίκος- Βερύκοκος Δημήτρης PANIVAR PA-587 Αναντράνισα - Όνειρο ήτανε η ζωή 1974- 45rpm- 7''

Ο Ροδάμανθος Ανδρουλάκης, γεννήθηκε το 1933 στον Οψυγιά Αμαρίου του νομού Ρεθύμνου και τα πρώτα του ακούσματα στη μουσική τα απέκτησε από το συγχωριανό του Στέλιο Κουτάκη, έναν υπέροχο λυράρη που χάθηκε πρόωρα στην περίοδο της κατοχής από πνευμονία. Το πρώτο του μουσικό όργανο ήταν ένας χοχλιός με τον οποίο έπαιζε τη λεγόμενη «μπουκόλυρα» (είχε πάρει ένα κέλυφος από χοχλιό και φυσούσε μέσα βγάζοντας ήχους που θύμιζαν λύρα): «αφού να σκεφτείτε έπιανα ένα χοχλιό, του άνοιγα μια τρύπα, έβανα μια σκέπη από τη ρογαλίδα (ρογαλίδα=αράχνη) κι έκανα μπουκόλυρα μιας κι έβγαζε τόσο ωραίο ήχο που μου δημιουργούσε την επιθυμία να παίζω.

Έπαιζα, λοιπόν, όλους τους σκοπούς με τη μπουκόλυρα από το χοχλιό στα παρτάκια που έκαναν οι νεαροί και οι κοπελιές του χωριού μου, πότε στο ένα σπίτι, πότε στο άλλο. Ήμουν, λοιπόν, ο λυράρης με τη μπουκόλυρα. Έτσι με φώναζαν… Παράλληλα όμως με αυτή την ιδιόρρυθμη λύρα έκανα προσπάθειες να μάθω και την κανονική λύρα. ‘Ήταν η εποχή που είχε κυκλοφορήσει το «Μόνο εκείνος π΄ αγαπά μπορεί να το πιστέψει» του Σκορδαλού. Μόλις το άκουσα, ετρελάθηκα…» 

Από μικρός λοιπόν, ασχολήθηκε με τη λύρα και δεν είχε συμπληρώσει ακόμα τα έντεκα όταν πρωτόπαιξε σε γάμο. Το βασικό του επάγγελμα ήταν ράφτης και μάλιστα για μια δεκαετία (1955-1965) το ραφείο του τον κράτησε μακριά από τα γλέντια.

Το 1965 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο, τον οποίο διαδέχτηκαν πολλοί με δικές του συνθέσεις αλλά και παραδοσιακά κομμάτια. Έχει σημαντική δισκογραφική παρουσία με αποκορύφωμα τη δεκαετία του 1970 και τη συνεργασία του με το Μανώλη Κακλή και την ιδιαίτερα γόνιμη συνεργασία τους. Συνεργάστηκε επίσης με το Νίκο Μανιά, το Στέφανο Αναστασάκη, το Μανούσο Πανταγιά, το Χρήστο Φουρναράκη, τον Γιώργο Κουκάκη, τον Ηλία Σαββάκη, το Μιχάλη Πετσάκη, κ.ά. Από το 1971 μέχρι σήμερα ασχολείται αποκλειστικά με τη λύρα, συντροφιά πλέον με το γιο του Κώστα στο λαούτο. 

Ο Ροδάμανθος όπως τον ήξερε όλη η Κρήτη, που μέχρι πρόσφατα δίδασκε σε νέα παιδιά την τέχνη του, «έφυγε» τα ξημερώματα της Κυριακής 8 Αυγούστου 2010 σε ηλικία 77 ετών. 

Ο Μανώλης Κακλιδάκης (Κακλής), γεννήθηκε το 1945 στην Επισκοπή Ρεθύμνου. Σε ηλικία 16 ετών το 1961, ο πατέρας του αναγκάζεται να του πάρει το πρώτο του λαγούτο, αφού τον παροτρύνουν βέβαια κάποιοι που έχουν διακρίνει ότι μέσα του υπάρχει το μεράκι της Κρητικής μουσικής. Από εκεί & πέρα μόνος του προσπαθεί να ασχοληθεί ενεργά με το όργανο αυτό να μάθει να παίζει διάφορους σκοπούς. Τα πρώτα του μουσικά ακούσματα είναι από τον επίσης Επισκοπιανό και γείτονά του, τον μεγάλο Νίκο Μανιά. Από πολύ νεαρή ηλικία είχε την τύχη να ζήσει από κοντά σε ένα γλεντζέδικο περιβάλλον, γεμάτο μουσικά ακούσματα, γνήσια και Παραδοσιακά.

Οι λαγουτιέρηδες και τραγουδιστές που τον επηρέασαν βαθύτατα ήταν ο Μπαξεβάνης και ο Νίκος Μανιάς. Κυρίως η έκφραση του στο τραγούδι καθόρισε την πορεία του νεαρού τότε καλλιτέχνη, ο οποίος πολύ γρήγορα σημείωσε τεράστια πρόοδο και εξέλιξη και μέχρι σήμερα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκφραστές της Κρητικής μουσικής παράδοσης. Το πρώτο του γλέντι ήταν στον Πλάτανο σε ηλικία 18 χρονών το 1963 με τον συγχωριανό του αείμνηστο λυράρη Παντελή Δαμανάκη. Έπαιξε επίσης με τον Μανώλη Κοτζάμπαση από το Χρωμοναστήρι και στη συνέχεια με τον Μάρκο Δασκαλομαρκάκη από την Ασή Γωνιά. Επαγγελματικά ασχολείται με το λαούτο από την ηλικία των 24 ετών, αφού απολύθηκε από τον στρατό το έτος 1969.

Μόλις απολύθηκε από τον στρατό, συνέχισε να παίζει με τον Δασκαλομαρκάκη και ακολούθησε μια πολύχρονη συνεργασία με τον Ροδάμανθο Ανδρουλάκη. Ο Μανώλης Κακλής έχει να παρουσιάσει πλούσια δισκογραφία και συνεργασίες με μεγάλους καλλιτέχνες όπως το Νίκο Μανιά, τον Λεωνίδα Κλάδο, τον Ροδάμανθο Ανδρουλάκη, τον Ζαχαρία Μελεσσανάκη, τον Θανάση Σκορδαλό, τον Μανώλη Καρπουζάκη, τον σύντεκνό του Νίκο Αλεφαντινό κ.ά. Έχει επίσης ανελλιπή ζωντανή παρουσία στα Παραδοσιακά Κρητικά δρώμενα αλλά και τις κοινωνικές εκδηλώσεις των Κρητών σε όλο τον κόσμο.
Η δεκαετία του ‘70 και του ‘80 θεωρούνται οι κορυφαίες στην καριέρα του Μανώλη Κακλή και ιδιαίτερα οι δισκογραφικές του συνεργασίες με τον Ροδάμανθο, τον Κλάδο και τον Μελεσσανάκη που πραγματικά έσπασαν τα ταμεία των πωλήσεων.

Για τον Κακλή έχουμε αναφερθεί στις πρώτες αναρτήσεις (νο5), τότε που δεν προσθέταμε τα βιογραφικά στοιχεία, οπότε του χρωστούσαμε.

Για τον Καδιανό Νίκο στην ανάρτηση νο48 θα βρείτε βιογραφικά στοιχεία πληροφορίες και περισσότερες φωτογραφίες. Για τον Βερύκοκο Δημήτρη, δυστυχώς παρόλο τις πάρα πολλές συμμετοχές του στην Κρητική δισκογραφία, δεν βρίσκεται τίποτα από στοιχεία και φωτογραφίες.

Στο σημερινό δισκάκι έχουμε τον Κακλή σε ένα ριζίτικο και ένα συρτό στα φωνητικά (και στο λαούτο). Ροδάμανθος στη λύρα και Καδιανός στο λαούτο. Συνοδευτικά ο Βερύκοκος με κιθάρα.  

 (Τα σκαναρισμένα εξώφυλλα που προστέθηκαν είναι του Ιδομενέα από Ρέθυμνο και τον ευχαριστώ πολύ που συμβάλει στη προσπάθεια καταγραφής).
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο ….(εδώ)