«Όσο και αν φαίνεται αστείο, ο Νίκος έβγαλε για πρώτη φορά δίσκο με πολιτικό μέσο. Οι εταιρίες τότε ήταν δυο. Στη μία ήταν ο ένας σπουδαίος λυράρης (Μουντάκης) στην άλλη ο άλλος (Σκορδαλός) και δεν περνούσε τίποτα. Αφού έκανε πολλές προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα, χρειάστηκε να επέμβει πολιτικός παράγων και να εγγυηθεί ότι «αν δεν πουλήσει ο δίσκος του, θα τα πληρώσω εγώ».
Οι λυράρηδες ήταν για τα πανηγύρια, τα γλέντια, τους γάμους στα χωριά. Έπαιζε ο ένας στο καφενείο κι άλλος στο απέναντι. Είχανε κάτι μικρά μεγάφωνα και τα βάζανε ο ένας καφετζής απέναντι από τον άλλο για να δουν ποιος θα επικρατήσει. Υπήρχαν δυο ομάδες. «Μουντακικοί» και «Σκορδαλικοί». Ο Νίκος ήταν ανάμεσα. Κι επιπλέον, επειδή εγώ ήξερα, θυμάμαι του’ γραφα στα Ελληνικά πως ήτανε με την προφορά τους διάφορα ξένα τραγούδια και τα’ λεγε. Από τη Βιολετέρα μέχρι βαλς, αλλά και ¨Άσπρο μου περιστέρι, πέτα¨,¨ Άσπρες κορδέλες τα κορίτσια φοράνε¨ και αργότερα ¨Του Μπελαμή το ουζερί¨ και το ¨Να΄τανε το 21¨.
Το έψαχνε στο σπίτι με τη λύρα. Μάλιστα επειδή ακόμα τότε υπήρχαν κασετόφωνα να αποτυπώνει κάτι που βρήκε –ένα σκοπουλάκι, όπως μου’ λεγε- πολλές φορές, όταν ερχόταν από το καφενείο, δε μου μιλούσε. Έπαιζε με το στόμα του το καινούργιο κομμάτι, έπαιρνε τη λύρα κι έπαιζε μέχρι να το ¨βγάλει¨, να το αποτυπώσει στο μυαλό του. Σχεδόν δυο χρόνια μετά τον πρώτο εκείνο δίσκο των 78 στροφών, ηχογράφησε στη Φιντέλιτυ( και RCA) μια σειρά από τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών πια.Μετά ήρθαν οι ηχογραφήσεις στη Music-Box. Μερικά από αυτά ηχογραφήθηκαν στο εξάμηνο που ήρθαμε στην Αθήνα το 1964 με άρρωστο το παιδί μας. Από Φλεβάρη μέχρι Ιούλιο. Πήγαινε να ¨γράψει¨ για να πάρει κάποια χρήματα. Έστω και λίγα -90 λεπτά το τραγούδι πληρωνόταν, το είχαμε ανάγκη…».
Τα παραπάνω αποτελούν αποσπάσματα από συζήτηση της Ουρανίας Ξυλούρη με τον Γιώργο Τσάμπρα.
Πρώτο 45άρι του Ψαρονίκου το 1960, μετά από το μοναδικό γραμμοφωνικό δίσκο που είχε κυκλοφορήσει με τον Κουμιώτη (θα αναρτηθεί αργότερα). Από τα πρώτα δισκάκια και της RCA που δεν ήταν ακόμα RCA Victor και έκοβε με μαύρες ετικέτες. Από τις ετικέτες παίρνουμε τις πληροφορίες: Ψαρονίκος τραγούδι και λύρα, Ψαρογιάννης λαούτο και στίχους και εδώ έρχεται βοηθητικός ο Μαυρογιάννης Γ. (πιθανότατα Γιώργος και Ανωγειανός φίλος) στον Κρητικό αμανέ ¨Σώσε με γιατρέ μου¨. Στην πρώτη πλευρά ο ¨Νέος Γεννιανός συρτός¨ που αργότερα ονομάστηκε ¨Πρόεδρος είμαι των παθών¨ γιατί αποτελούσε γλωσσοδέτη και κάποιοι έψαχναν και τον παλιό Γεννιανό.
Στα σκαναρίσματα του δίσκου (ολόκληρου με τις δυο πλευρές) ο φίλος Ιδομενέας Παπαδογιάννης από Ρέθυμνο, που είχα τη χαρά να γνωρίσω από κοντά το φετινό καλοκαίρι, μετά από τηλεφωνική γνωριμία και βοήθεια περίπου δυο χρόνων.
Φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου