«Ο Νίκος Μανιάς, ο "Άρχοντας της Κρητικής μουσικής" - το "Αηδόνι της Κρήτης", γεννήθηκε το 1931 στην Επισκοπή Ρεθύμνου. Από πολυμελή αγροτική οικογένεια, στερνοπαίδι του Γιώργη και της Αργυρένιας Μανιαδάκη, ο Νίκος Μανιάς έζησε φτωχικά και δύσκολα παιδικά χρόνια. Οι αντίξοες συνθήκες της εποχής του στέρησαν τα δύο από τα έξι αδέρφια του, αλλά και τον πατέρα του το 1944. Η σχολική μόρφωσή του σταμάτησε στην ηλικία των 8 ετών, με το ξέσπασμα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως συνέβη και σε πολλούς συνομηλίκους του. Τα χρόνια της γερμανικής κατοχής τα πέρασε στον κάμπο του χωριού του, συνδράμοντας με τη βοσκική το βιοπορισμό του σπιτιού του, όταν δεν υποχρεούταν από τους κατακτητές σε καταναγκαστική εργασία, «προνόμιο» των νεώτερων μελών των ντόπιων οικογενειών.
Το κλίμα της περιόδου εκείνης βαρύ και μουντό, όμως ο κόσμος ζεστός και πρόθυμος, οι διαπροσωπικές σχέσεις ουσιαστικές κι άμεσες, απόρροια της ανάγκης των ανθρώπων να αισθάνονται ασφαλείς, προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν. «Με μεγαλώσανε πολλές μανάδες» έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο Νίκος Μανιάς αναφερόμενος στην αλληλεγγύη των γυναικών του χωριού στην ανατροφή των παιδιών. Ανεξίτηλες ήταν πάντοτε μνήμες από γειτονιές λιτές και φτωχικές, αλλά πλούσιες σε χρώματα, μυρωδιές και ήχους, που λες και ανυπομονούσαν μετά τον κάματο της μέρας να έρθει η ώρα της βεγγέρας. Μικρές, αλλά πολύβουες παρέες γύρω από τις παρασιές το χειμώνα, στα στενά ή στις αυλές το καλοκαίρι, για να αποσπερίσουν και να τραγουδήσουν τους καημούς και τις πίκρες τους, πολύ συχνά με την συνοδεία μαντολίνου, ξεφεύγοντας από τα προβλήματα της σκληρής καθημερινότητας.»Ένα μικρό απόσπασμα από την βιογραφία του Νίκου Μανιά (βλέπε περισσότερα βιογραφικά στοιχεία στις αναρτήσεις 4, 9, 10, 19, 71, 133 και 164). Δύο από τα ομορφότερα τραγούδια του Μανιά στο σημερινό δισκάκι. Στο λαούτο ο Μαρκοβαγγέλης και στη λύρα ο Μιχάλης Αποστολάκης (βλέπε ανάρτηση 190).
Στην κιθάρα ο Γιάννης Δέδες, ένας από τους τρεις σημαντικούς κιθαρίστες του ρεμπέτικου. Γεννημένος πριν το 1922. Ο Γιάννης Δέδες ήταν κιθαρίστας του Χιώτη, του Τσιτσάνη και ένας από τους καλύτερους. Έχει κάνει και συνθέσεις. Απεβίωσε στις 24-02-2011. Περισσότερα βιογραφικά στοιχεία, δυστυχώς, δεν κατάφερα να βρω. Ας αρκεστούμε στο φωτογραφικό υλικό.
Και όπως λέει και ο Σαββόπουλος στο ¨Σαν ρεμπέτικο παλιό¨, είμαι άρρωστος παιδιά ο γιατρός με συμβούλεψε ταξίδι, πριν τελειώσει το χρυσό καλοκαιράκι.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
Αφού σας ευχαριστήσω για το ηχητικό υλικό αλλά και τις πληροφορίες που μοιράζεστε μαζί μας, θα πω ότι στην τελευταία σας ανάρτηση 215. COLUMBIA SCDG 3765 στην πλευρά με το τραγούδι «τώρα πονάς και γω γελώ», πρέπει να έχει γίνει κάποιο λάθος καθώς οι στίχοι του τραγουδιού δεν παραπέμπουν σ΄ αυτόν τον τίτλο. Αν σας είναι εύκολο κάντε ένα έλεγχο για τυχόν λάθος στο αρχείο mp3
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα LIAS 9. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όσον αφορά το δεύτερο τραγούδι, το πιθανότερο είναι να έχει κάνει λάθος η Columbia. Όταν κάνω ψηφιοποίηση ενός δίσκου δεν χωρίζω τα κομμάτια όπως έχεις δει, εκτός αν είναι LP. Ο τίτλος είναι ¨Τώρα πονάς και εγώ γελώ¨. Το ξέρω ότι δεν ταιριάζει, αλλά μάλλον ήθελαν να είναι συνέχεια του πρώτου που τον απαρνήθηκε. Ο σωστός τίτλος πρέπει να είναι ¨Περνάς και δεν με χαιρετάς¨ αλλά πιθανότατα το είχε σε άλλη εταιρία και με άλλη ορχήστρα.
ΔιαγραφήΗ ίδια μαντινάδα (στίχος-τραγούδι) μπορεί να έχει τον τίτλο ¨Περνάς και δεν με χαιρετάς¨ στην PANIVAR ή FIDELITY που έκοβε ο Μανιάς τότε. Με άλλο σκοπό. Εδώ είναι Ρεθυμιώτικο συρτό. Για να μην υπάρξει σύγχυση με τις εταιρίες και για να μη φανεί ότι χρησιμοποιήθηκε ο ίδιος στίχος, το έκαναν ¨Τώρα πονώ και εσύ γελάς¨, σαν απάντηση στο ¨τώρα με απαρνιέσαι¨.
ΔιαγραφήΠΕΡΝΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΧΑΙΡΕΤΑΣ (Πισκοπιανός συρτός) με τον Σκορδαλό
ΔιαγραφήΣ΄ ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή