Ζάχος Δημήτριος (Το αηδόνι της Εύβοιας)- Βασιλόπουλος Ιωάννης COLUMBIA SCDG 2842 Δεν
θέλω εγώ παράδεισο (Τσάμικο) - Έφυγε ο νιός που αγαπούσα (Συρτό) 1960- 45rpm-
7''
«Ο Δημήτρης Ζάχος γεννήθηκε το 1926,
καταγόταν από τα Γιάλτρα Αιδηψού
Ευβοίας και γι’ αυτό τον αποκαλούσαν «Το αηδόνι της Εύβοιας». Επί δεκαετίες τραγουδούσε σε γάμους και
γλέντια, ενώ από το 1951 μέχρι και το 1962 είχε διατελέσει ψάλτης στη Μητρόπολη
Αθηνών.
Πρωτοεμφανίστηκε επαγγελματικά στο
τραγούδι γύρω στα 1957 και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα τραγουδούσε με
μεγάλη επιτυχία στη “Ζούγκλα”, το φημισμένο παραδοσιακό στέκι.
Αργότερα, εμφανίστηκε στον «Έλατο» και
στο «Ελληνικό Γλέντι», με τελευταία εμφάνιση στον «Πλάτανο». Έγινε ευρύτατα
γνωστός και δέχτηκε πολλές προσκλήσεις από την απανταχού ελληνική ομογένεια.
Έτσι, επισκέφθηκε την Κύπρο, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Κεντρική
Ευρώπη και την Αγγλία.
Επί σειρά ετών είχε τακτική εβδομαδιαία εκπομπή στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Ενόπλων
Δυνάμεων.
Πράγματι από το 1956 έγινε επαγγελματίας
τραγουδιστής, και έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα τραγουδώντας σε πανηγύρια και
μεγάλα κέντρα της Αθήνας.
Αναμφίβολα στην εποχή του ήταν πρώτος
και απαράμιλλος. Έβαλε τη σφραγίδα του στο δημοτικό τραγούδι. Έπαιζε κιθάρα και
έχει τραγουδήσει 15 τραγούδια στις πλάκες γραμμοφώνου με πρώτο το «Η
βλαχοπούλα» το 1953 όπου τον συνοδεύει στο κλαρίνο ο Παναγιώτης Ντάμκας. Επίσης
έχει τραγουδήσει άλλα 115 δημοτικά τραγούδια στις 45 στροφές.
Ο Δημήτρης Ζάχος, για μας που
μεγαλώσαμε στην πόλη, ήταν ο άνθρωπος που μας έφερε κοντά στο γνήσιο δημοτικό
τραγούδια κυρίως μέσα από τις ασπρόμαυρες ταινίες.
Βουγιουκλάκη, Μπάρκουλης, Χατζηχρήστος,
Βαλάκου, Παπαμιχαήλ, Θάνος Κωτσόπουλος… «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας»,
«Γκόλφω» και σχεδόν όλες οι «ταινίες φουστανέλας» είχαν μαζί τους και τον
Δημήτρη Ζάχο.
Μια από τις πιο αγαπημένες εκτελέσεις της «Βοσκοπούλας» είναι αυτή του 1955, στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία, στην οποία το κομμάτι ενορχήστρωσε ο Διονύσιος Λαυράγκας.
Μια από τις πιο αγαπημένες εκτελέσεις της «Βοσκοπούλας» είναι αυτή του 1955, στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία, στην οποία το κομμάτι ενορχήστρωσε ο Διονύσιος Λαυράγκας.
Ο Δημήτριος Ζάχος τραγούδησε ακόμη στη
«Γερακίνα», στη «Μαρία Πενταγιώτισσα», στη «Σαρακατσάνισσα», στον «Γιαγκούλα»
και σε πολλές άλλες.
Εκτός από τον «Ιτιά» και τη
«Βοσκοπούλα» ερμήνευσε: Μοδίστρες και κομμώτριες, Τρεις μαυροφόρες πέρασαν,
Στα ξένα γιόκα μ’ να μην πας, Παιδιά μου ταξιδιάρικα, Νύσταξαν τα ματάκια μου,
Ταίρι μου ξενιτεμένο, Με βλέπεις μάνα που γελώ, Οι Γιώργηδες, Κουμπάρα να με
συμπαθάς…
Ο Ζάχος δεν σταμάτησε να τραγουδάει,
έτσι τον Ιούνιο του 2018, στα 94 του, έγινε μια τιμητική εκδήλωση στον Κάλαμο. Εκεί αφού τραγούδησε τη
«Βοσκοπούλα» του υπέστη βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Έφυγε από την ζωή το 2019.»
Στο σημερινό δισκάκι στο κλαρίνο ο
Γιάννης Βασιλόπουλος για τον οποίο βιογραφικά στοιχεία θα βρείτε στις αναρτήσεις
45, 317 και 333. Τα μέλη της υπόλοιπης ορχήστρας σύμφωνα με τον Βασίλη Χατζηαντωνίου
είναι: Ακορντεόν: Μπενέτας Ιωάννης, Βιολί: Σούρλας Ιωάννης, Καστανιέτες:
Καλλιβιώτου Βούλα, Κιθάρα: Τσακίρης Δημήτρης, Λαούτο: Ανδριανός Σταύρος, Μπάσο:
Δέδες Ιωάννης, Μπόγκος: Καράμπελας Μάρκος.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό
αρχείο …(εδώ).