«O Ανδρέας Τσαούσης γεννήθηκε στην Αγόριανη (Λιλαία) Φωκίδας στις 28 Ιανουαρίου του 1925. Το πρωτότοκο παιδί του Παναγιώτη και της Ευθυμίας Τσαούση. Τα άλλα δυο αδέρφια του η Σουλτάνα και ο Γιώργος.
Άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του σε ολόκληρη την χώρα με τις ερμηνευτικές του ικανότητες που τον κατέταξαν σε μια κορυφαία λίστα καλλιτεχνών που τίμησαν το παραδοσιακό τραγούδι.
Υπηρέτησε με πάθος και αγάπη και πάντα από τη θέση του πρωταγωνιστή ένα μεγάλο κομμάτι του νεοελληνικού πολιτισμού μας, το δημοτικό τραγούδι και το υπηρέτησε μέσα απ’ το δυσκολότερο ίσως κομμάτι, τα πανηγύρια. Άλλωστε ο ίδιος έχει δηλώσει επανειλημμένα: «Η ζωή μου, ήταν, είναι και θα είναι τα πανηγύρια».
Γνωστός ως επαγγελματίας είναι από το 1955 που τραγουδούσε στα πανηγύρια της Φωκίδος, της Φθιώτιδας και πιο πολύ της Βοιωτίας.
O Tσαούσης σπάνια εμφανίστηκε σε κέντρο της Αθήνας, παρόλο που έχει και όνομα και ζήτηση. Ας σημειωθεί ότι μια χρονιά που εργάστηκε στη “Zούγκλα” (το 1967) άφησε εποχή. Του άρεσε πιο πολύ η επαρχία και το πανηγύρι. Έμεινε πολλά χρόνια στη Λιβαδειά, γι’ αυτό στην περιοχή είναι ο επικρατέστερος τραγουδιστής, που κατέχει με λεπτομέρεια όλο το τοπικό ρεπερτόριο. O Tσαούσης είναι από τους πιο άρτιους δημοτικούς τραγουδιστές και ασχολήθηκε μόνο με το παραδοσιακό τραγούδι, το οποίο το επέβαλε κιόλας, αφού διαθέτει ογκώδη φωνή και ωραίο ύφος. Τραγουδούσε τα πάντα, καμπίσιο, χιτζάζ, καγκέλι και κλέφτικο.
Από τις ωραιότερες ερμηνείες του Aνδρέα Tσαούση, είναι το κλέφτικο: “Ποιος είδε τέτοιο θαύμασμα”. Πρόκειται για ιστορική ερμηνεία, όπως είναι “Tο μνήμα του Δημάκη” που τό ’χει “σφραγίσει” η Tασία Bέρρα ή η “Δυστυχία” πού ’χει “σφραγίσει” η Σοφία Kολλητήρη ή το “Aπόψε κρύο έκανε” με τον Tάκη Kαρναβά κ.λ.π.
Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Ανδρέα Tσαούση είναι το «Θα αλλάξω σπίτι και θα’ ρθώ» που του έγραψε ο Παναγιώτης Kοκοντίνης το 1967 και τραγουδήθηκε σ’ όλη την Ελλάδα και το «Πατέρα μας μεγάλωσες» του Γιώργου Πολύζου το «Πήρα το διαβατήριο», «Καινούργιοι δρόμοι», «Βασανισμένε άνθρωπε ζήτησε το δευτέρι», «Ας ήταν βρε Νικηταρά», «Το κορίτσι σου κυρά μου», «Παιδιά μου ήρθε ο Χινόπωρος», «Που ήσουνα βρε αδελφέ», «Πως περάσανε τα χρόνια», «Μια χούφτα είστε χωριανοί», «Εκεί ψηλά στον Παρνασσό», «Κορμί μου πως κατάντησες», «Πέρα στον πέρα ποταμό», «Θα πάρω δρόμο μακρινό», «Κανείς γιατρός δεν μπόρεσε», «Ο μυλωνάς», «Μια χήρα πούλαγε κρασί», «Ο εργένης», «Πανάθεμα σας βάσανα», «Σε ποιόν να πω το πόνο μου», «Μάνα το ‘χω παράπονο», «Αποσταμένος περπατώ», «Κοντά σου ήρθα πλάτανε», «Μήλο μου ροδοκόκκινο» κ.α.».
Ανδρέας Τσαούσης στο σημερινό δισκάκι μαζί με Παναγιώτη Κοκοντίνη (βλέπε και ανάρτηση 155) στο κλαρίνο. Χαρακτηριστική η φωνή του Τσαούση θυμίζει πάντα νεοδημοτικά (προσωπική άποψη), παρόλο που έχει ξεκινήσει αρκετά παλιά.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
