«Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Βήμα Ρεθύμνης», το Σάββατο 24 Μαρτίου 1951, διαβάζουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα σχετικά με την παρουσία τους στα μουσικά δρώμενα του Ρεθύμνου:
Ένα μπράβο. Αξίζει να γραφούν δύο ακόμη λόγια για το χορό της Λύρας.
Ήταν, χωρίς αμφισβήτηση, ο επιτυχέστερος χορός των απόκρεω, απέδειξε δε πόσον
εξακολουθεί να συγκινήται ο λαός μας με τους Κρητικούς χορούς και την λύρα. Ο
κ. Θανάσης Σκορδαλός έδειξε όλη την ωργανοτικότητά του, κατορθώσας να
συγκεντρώσει τόσον κόσμο, να δημιουργήσει τόσο κέφι. Άξιοι χορευτές, όπως ο κ.
Σταμάτης Παπαδάκις, ωραίες Σπηλιανές και Ρεθεμνιώτισσες προσέδωσαν γραφικότητα
στη βραδυά της οποίας το μουσικό μέρος εκράτησε λαμπρότατα ο κ. Σκορδαλός στη
λύρα, οι κ. Ι. Μπερνιδάκις και Μαρκογιαννάκις στο λαγούτο. Η ορχήστρα του κ.
Νίκου Περπιράκι αρίστη, όπως πάντοτε.
Ο Θανάσης Σκορδαλός αποδέχεται τα ακούσματα και την τεχνική όλων των λυράρηδων της εποχής, τα βιώνει και δημιουργεί τη βάση για το δικό του ξεκίνημα. Σίγουρα επηρεάστηκε από τους προγενέστερούς του Σπηλιανούς λυράρηδες Γιώργη Μαρκογιαννάκη ή Μαρκογιώργη (πατέρα των Μαρκογιάννηδων), Στεφανή Βασιλάκη, Στρατιδάκη, Καπετανάκη, αλλά και τους Ανδρέα Ροδινό, Χαρίλαο Πιπεράκη, Αντώνη Παπαδάκη ή Καρεκλά, Μανώλη Λαγό, το θρυλικό Μιχάλη Παπαδάκη ή Πλακιανό κ. ά. Πήρε τις μελωδίες όπως τις άκουσε, τις τελειοποίησε, έδωσε τον δικό του χαρακτήρα και το ύφος του και άνοιξε ένα νέο δρόμο στην τεχνική της λύρας: αυτό που λέγεται «σχολή του Θανάση Σκορδαλού» στην κρητική μουσική.
Όταν ο Θανάσης Σκορδαλός ήταν 27 χρονών (1947), τον άκουσε για πρώτη φορά ο τότε πρόεδρος του Κόμματος των Φιλελευθέρων Σοφοκλής Βενιζέλος και ενθουσιάστηκε τόσο που τον διόρισε υπάλληλο στην Υπηρεσία Ασφαλείας της Τράπεζας Ελλάδος, από την οποία συνταξιοδοτήθηκε αργότερα. Απεκατεστημένος πλέον επαγγελματικά αφιερώθηκε στην αγαπημένη του λύρα, πραγματοποιώντας εμφανίσεις στους απανταχού Κρήτες της διασποράς σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Αφρική.
Μέσα στη δεκαετία του 1950 συνεργάστηκε και με το μεγάλο τραγουδιστή Νίκο Μανιαδάκη ή Μανιά, με τον οποίο είχαν και αρκετά γόνιμη δισκογραφική συνεργασία («Πότε θα κάνει ξαστεριά», «Περνάς και δε με χαιρετάς», «Στερουσιανή μου πέρδικα» κ.ά.).
Αξίζει να αναφέρουμε και τη συμβολή της κόρης του Μαίρης, που σε πολλά τραγούδια του πατέρα της συμμετέχει με τη θαυμάσια φωνή της: «Τα περασάρικα πουλιά», «Κλάψε με μάνα κλάψε με», «Θέλω να ξαναγαπήσω», «Θάλασσα μπλάβη κι αλμυρή», «Τση νύχτας το περπάτημα» κ.ά. Ο Θανάσης Σκορδαλός συνεργάστηκε και με καλλιτέχνες που μεσουρανούσαν την δεκαετία του 1960, όπως με την Καίτη Γκρέι (“Μια Ψαροπούλα”) και τον μεγάλο μπουζουξή Γιάννη Παπαϊωάννου (“Φιλεντέμ”).
Στα περίπου 65 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας του συνεργάστηκε επίσης και με τους λαγουτιέρηδες Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη, Δημήτρη Φουκάκη, Μανούσο Πανταγιά, Σταμάτη Μαυροδημητράκη («Επίστεψα στα λόγια σου»), Μάρκο Νενεδάκη («Ένας ψαράς γερο-ψαράς», «Με μαχαιριές πληρώνονται», «Αμαριώτικα πεντοζάλια», «Χανιώτικος συρτός», «Μυλοποταμίτικες κοντυλιές»), Πέτρο Καρμπαδάκη, Αντώνη Αποστολάκη, Μιχάλη Φραγκιαδάκη («Εκάηκα μέσ’ στη φωτιά”), Δημήτρη Βερύκοκο («Μάγισσας τέχνη έμαθες», «Πολλές πληγές μου άνοιξες», «Μα τέλος πάντων πες μου το», «Δώσε μου πίσω την καρδιά», «Να σ’ αποφύγω προσπαθώ», «Το μπαλκονάκι»), Γιώργο Μετζάκη, Πέτρο Καρμπαδάκη, Μανούσο Παπατσαρά, Δημήτρη Σκουλά, Μανώλη Κακλή και πολλούς άλλους.
Εκτός από τις κόρες του Μαίρη και Λίτσα, στο τραγούδι τον συνόδεψαν οι Γιώργης και Μαρία Σμπώκου, Βύρων Ιερωνυμίδης κ.ά.
Ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος είπε για τον Σκορδαλό: «Ήμουνα 11 χρονώ το 1952, όταν πρωτοάκουσα το Θανάση Σκορδαλό, και νόμιζα ότι ένας αρχάγγελος κατέβηκε στην Κρήτη και τραγουδούσε με τη λύρα του για να χορέψουν οι έφηβοι και τα ωραία κορίτσια της Μεγαλονήσου».
Στην πολύχρονη καριέρα του πραγματοποίησε δεκάδες εμφανίσεις στους απανταχού Κρήτες της διασποράς, Αμερική, Αυστραλία, Γερμανία, Καναδά και Αφρική.
«Έχω γυρίσει το μισό κόσμο», έλεγε ο ίδιος χαρακτηριστικά. Ακόμα και εκεί ο Σκορδαλος δεν έχασε την ευκαιρία να ηχογραφήσει μαζί με τον Μαρκογιάννη. Στο διάστημα 1958-66 παρουσιάζουν για τους Κρήτες της Αμερικής και της Γερμανίας ακόμα περισσότερες επιτυχίες όπως τα: «Ρωτούσι με ποιαν αγαπώ», «Έχω έναν πόνο στην καρδιά», «Ήρθε καιρός να σου το πω», «Όρτσες», «Όση χαρά ‘χουν τα πουλιά», «Ο ήλιος βγαίνει στα ψηλά», «Ποιος ουρανός, ποια θάλασσα», «Και ο Θεός που σ’ έπλασε», «Εις τον Κουμπέ στα δυο στενά», «Ήθελα νά ’μουνά νερό» κ.ά.
Ηχογράφησε αγαπημένες μελωδίες με σόλο μπουζούκι («Πέτρα θα κάμω την καρδιά», «Συ μ’ έμαθες πως αγαπούν», κ.ά.) παιγμένο είτε από τον ίδιο ή από τον Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη, ενώ δισκογραφικά συνεργάστηκε με το μεγάλο μουσικό και συνθέτη της λαικής μας μουσικής Γιάννη Παπαιωάννου («Φιλεντέμ») και την τραγουδίστρια Καίτη Γκρέυ («Μια ψαροπούλα, τη λένε Παναγιά»).
Ο Θανάσης Σκορδαλός απέκτησε από τον πρώτο του γάμο με την Ρεθεμνιώτισσα Χρυσούλα Παπαδάκη 4 παιδιά, δυο γιους, τον Γιάννη και τον Δημήτρη και δυο κόρες, τη Λίτσα και τη Μαίρη».
His Master’s Voice δισκάκι του Σκορδαλού δεν είχα αναρτήσει, οπότε ήρθε η σημερινή. Μαζί με Μαρκογιάννη, την κόρη του Μαίρη (βλέπε ανάρτηση 30) και τη Ρούλα Μουζουράκη (βλέπε ανάρτηση 183). Σε ένα λαϊκοκαλαματιανό (και όχι κρητικοκαλαματιανό με λύρα) με συνοδεία λαϊκής ορχήστρας (ίσως Παπαϊωάννου) και ένα Νέο Σπηλιανό συρτό που μας ταξιδεύει σε απλά ανόθευτα ακούσματα με τη φωνή της Μαίρης.
Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
