Ο Δημήτριος Δεληγιάννης γεννήθηκε στην Γιαννιτσού Φθιώτιδας το 1940. Γνωστός τραγουδιστής δημοτικών τραγουδιών που η φωνή του είχε ακουστεί σε όλη την Ελλάδα και στην πολυετή καριέρα του είχε τραγουδήσει μαζί με όλα τα μεγάλα ονόματα του δημοτικού τραγουδιού.
Η μοίρα το έφερε να φύγει δύο μόλις 24ωρα μετά από την καλή του φίλη, Φιλιώ Πυργάκη σε ηλικία 81 ετών.
Ο Θανάσης Χαλιγιάννης (βλέπε αναρτήσεις 22 και 182) γεννήθηκε το 1925. Το alter ego του Βασίλη Σαλέα του πρεσβύτερου. Καταγόταν από την μεγάλη οικογένεια μουσικών, των Χαλιγιάννηδων εκ Παρακαλάμου Ιωαννίνων. Γιος του Γιώργου Χαλιγιάννη και αδερφός του Νίκου που έπαιζε βιολί. Συμμετείχε σε πολλές ηχογραφήσεις και συνεργάστηκε με πολλούς λαϊκούς και δημοτικούς τραγουδιστές. Συνεργάστηκε ακόμα και με τον Στέλιο Καζαντζίδη παίζοντας σε δίσκους του. Δυστυχώς, έφυγε κι αυτός νωρίς.
Ο Γιώργος Κόρος (βλέπε αναρτήσεις 45 και 139) γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1923 στους Ανδρωνιάνους Εύβοιας, από πατέρα ιεροψάλτη, ο οποίος τον μύησε από μικρό στα μυστικά της βυζαντινής μουσικής. Σε ηλικία 9 ετών άρχισε να μαθαίνει βιολί μόνος τους και στα 12 του έπαιξε για πρώτη φορά σε πανηγύρι. Συνέχιζε να παίζει σε γάμους, γλέντια και ταβέρνες μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, οπότε ξεκίνησε η καθαυτό επαγγελματική του καριέρα στη μουσική.
Αυτός που τον επέβαλε στη δισκογραφία ήταν ο συνθέτης και ερμηνευτής του δημοτικού τραγουδιού Γιώργος Παπασιδέρης. Το 1953 τον άκουσε σ’ ένα κέντρο της Αθήνας και εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο που έπαιζε το βιολί, σε μια εποχή που το όργανο αυτό ήταν περιθωριακό στη δημοτική μουσική. Από τότε, ο Γιώργος Κόρος συνεργάστηκε με καλλιτέχνες από όλο το φάσμα της λαϊκοδημοτικής μουσικής: Γιώργο Παπασιδέρη, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Μήτσο Αραπάκη, Στέλιο Καζαντζίδη, Καίτη Γκρέι, Γιώτα Λύδια, Πάνο Γαβαλά, Μανώλη Αγγελόπουλο, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρη Ζάχο, Αλέκο Κιτσάκη, Σοφία Κολλητήρη, Στάθη Κάβουρα, Τασία Βέρρα, Μάκη Χριστοδουλόπουλο, Σοφία Εμφιετζή και πολλούς άλλους.
Ο Γιώργος Κόρος πέθανε στις 8 Ιανουαρίου 2014, σε ηλικία 90 ετών. Είπε...¨Αν το δοξάρι του βιολιού μου ήταν πριόνι, με τις δοξαριές μου θα είχα κόψει όλα τα δέντρα και τα δάση της Ρωσίας.¨
¨Τα ταξίμια στο βιολί είναι σαν να μιλάμε, και ο ένας να λέει στον άλλον το παράπονό του, το αίσθημά του, την ιστορία του, κάτι που του έτυχε και ο άλλος πάλι να του λέει, τι λες βρε παιδί μου, αυτά έπαθες;¨.
Ο Κώστας Κοντογιώργος (βλέπε και ανάρτηση 90) γεννήθηκε στα Δερβενάκια και μεγάλωσε στη Βάλτσα της Κορινθίας. Μικρός ήταν τσομπάνης και έπαιζε φλογέρα και αργότερα πίπιζα. Κλαρίνο έμαθε στο στρατό. Ήταν σύμβουλος σε διάφορες φωνογραφικές εταιρίες για ηχογραφήσεις δημοτικών τραγουδιών. Ήταν μεγάλος μουσικός με δικό του παραδοσιακό ύφος και καλός συνθέτης. Είχε παίξει σε όλα τα δημοτικά κέντρα και συμμετείχε στην ηχογράφηση τουλάχιστον 1000 τραγουδιών με όλους τους τραγουδιστές. Κάθισε στο πάλκο μέχρι τα γεράματά του και μάλιστα είχε γράψει και ένα μικρό βιβλίο για τους παλιούς οργανοπαίχτες.
Πρώτη ανάρτηση για τον Δεληγιάννη, το σημερινό δισκάκι. Στο κλαρίνο ο Θανάσης Χαλιγιάννης, στο βιολί ο Γιώργος Κόρος και παραγωγή (διεύθυνση ορχήστρας) ο Κώστας Κοντογιώργος (κάνει χώρο στους νεότερους). Η φωνή του Δεληγιάννη χαρακτηριστική στο δημοτικό τραγούδι. Έρχομαι και στους στίχους:
¨Παπάδες και πνευματικοί που το’βρατε γραμμένο,
πως δε φιλιούνται οι παπαδιές και οι παπαδοπούλες,
(μ)ε φίλησα μια παπαδιά και μια παπαδοπούλα,
σαν τι γλυκό ήταν το φιλί τη νοστιμάδα που’χε,
σαν μέλι και σαν ζάχαρη σαν πρόσφορα αφράτη¨
Τώρα αν οι στίχοι σου φαίνονται προκλητικοί σκέψου ότι το 1915 στη Σμύρνη είχε τραγουδήσει ο Γιώργος Βιτάλης με την Ελληνική Εστιουδιαντίνα το ¨Έλλη- Έλλη¨ που έλεγε:
¨Ανήμερα Χριστούγεννα, χτυπούσαν οι καμπάνες, χτυπούσαν οι καμπάνες.
Κι οι Χριστιανοί στην εκκλησιά κι η Έλλη με τς΄αγάδες, κι η Έλλη με τς΄αγάδες¨.
Φυσικά μη ξεχνάς και την εξομολόγηση του Μουντάκη (θα αναρτηθεί μελλοντικά) που φίλησε μάνα και θυγατέρα. Και πόσα άλλα σε παρόμοιο ύφος (τα έλεγαν σατυρικά για να περάσουν της λογοκρισίας).
Φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).
