177. LINDOS LS 3 ΣΚΕΥΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ- ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ- ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ 1972

Σκευάκης (Διακουμάκης- Σκεβάκης) Νίκος- Μαρκογιαννάκης Ευάγγελος (Μαρκοβαγγέλης)- Ταβερναράκης Αντώνης LINDOS LS 3 Συρτός Αγιοβαρβαρίτικος - Συρτός Ηρακλειώτικος 1972- 45rpm- 7''

Ο Νίκος Σκευάκης (βλέπε και ανάρτηση 7) γεννήθηκε στο Τυμπάκι και από την ηλικία των 14 ετών έγινε λάτρης της Κρητικής λύρας, ενός οργάνου που δεν άφησε ποτέ από τα χέρια του μέχρι και σήμερα.

Έχοντας ακούσματα του τοπικού καλλιτέχνη Φραγκή Στυλιανάκη και του πασίγνωστου Θανάση Σκορδαλού, τα οποία τον επηρέασαν βαθύτατα, έγινε πολύ γρήγορα περιζήτητος σε κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση παρά το νεαρό της ηλικίας του.

«Ήμουνα βέβαια παιδί και κάθε φορά που γινόταν ένα γλέντι το καλοκαίρι στις αλάνες, εδώ στο χωριό μας, από τους παλιούς λυράρηδες, είχαμε και έναν πολύ καλό λυράρη Φραγκής λεγόταν (μακαρίτης είναι τώρα βέβαια), άκουγα από πέρα - πέρα τη λύρα και μου φαινόταν ότι αν μου πει τώρα ο λυράρης “πάρε τη λύρα να παίξεις” θα παίξω ότι έπαιξε αυτός, είχα αυτή την εντύπωση!»

Το 1969 εγκατέλειψε το χωριό του και σαν ανήσυχος καλλιτέχνης και άνθρωπος που ήταν, κατάφερε και τραγούδησε σε πολλά κέντρα της Αθήνας με τεράστια επιτυχία.

Το 1971 κυκλοφόρησε ο πρώτος του δίσκος με τίτλο “Σκληρά η Τύχη με χτυπά” που σημείωσε τεράστια επιτυχία.

Τραγούδησε για τους Κρήτες του εξωτερικού σε διάφορα μέρη του κόσμου όπως ο Καναδάς, η Αμερική, η Αυστραλία και πολλές χώρες τις Ευρώπης γνωρίζοντας την αποθέωση.

Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα δημιούργησε το δικό του στέκι στην Αττική το πασίγνωστο κέντρο “Γοργόνα”. Για 15 και πλέον χρόνια ο Νίκος Σκευάκης στην “Γοργόνα” έδωσε τον καλύτερό του εαυτό διασκεδάζοντας με τον μοναδικό του τρόπο τους Κρήτες της Αττικής και όχι μόνο.

«Στην Αθήνα έρχονταν στα μαγαζιά μέσα, με μαγνητοφωνάκια στη τσέπη τους και μαγνητοφωνούσαν όλο το πρόγραμμα!

Το αποκορύφωμα είναι ότι μετά έκανα δικό μου μαγαζί στην Αθήνα, το πάλεψα, κουράστηκα πολύ. Να είσαι επαγγελματίας και να παίζεις παράλληλα πάνω στο πάλκο είναι δύσκολο. Δεν μπορείς να ελέγξεις το μαγαζί, δεν ξέρεις δηλαδή… ήμουν πάντα με το άγχος…

Εγώ, ειδικά που ήταν το μαγαζί στο όνομά μου, είχα όλη την ευθύνη, θα μπει κόσμος μέσα;… θα μου βγάλει καλό φαγητό ο μάγειρας;… ο σερβιτόρος θα τα πάει καλά;... μην γίνει καμιά φασαρία… όλα αυτά με είχαν αγχώσει.»

Η Κρητική μουσική οφείλει πολλά στον Νίκο Σκευάκη που συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της. Ενδεικτικά να αναφέρουμε κάποιες από τις συνεργασίες του Νίκου Σκευάκη που δεν είναι άλλες από αυτές με τον Νίκο Αλεφαντινό, τον Μανώλη Κακλή, τον Βασίλη Κατσαμά, τον Νίκο Καδιανό, τον Ανδρέα Βαρβατάκη κ.α.

«Εμένα από τότε στην μπροστινή μπάντα της καρδιάς μου ήταν ο Θανάσης
Σκορδαλός. Οι σκοποί του Σκορδαλού ήταν στο αίμα μου. Και μ’ αυτούς πορεύθηκα
κι αργότερα. Ένας άλλος μεγάλος λυράρης, ο Κώστας Μουντάκης, ήταν δύσκολος
για μένα κι όταν ήρθα στην Αθήνα, ένα βράδυ, που πήγα στο κρητικό κέντρο
“Σύντεκνος”, στη Πλατεία Κουμουνδούρου, όπου έπαιζε, του λέω: Κώστα μη με
παρεξηγείς, τα δικά σου κομμάτια με δυσκολεύουν. Τί μου είπε; Άστον τον
Μουντάκη. Συνέχισε αυτό που σου πηγαίνει».

Οι επιτυχίες του Νίκου Σκευάκη πολλές και διαχρονικές. Θα παίζονται μέχρι να υπάρχει Κρήτη και Κρητική Μουσική. “Απ’ την ζωή μου πέρασες”, “Γαρύφαλλο μου Κόκκινο”, “Σκληρά η Τύχη με χτυπά”, “Στον δρόμο μου τον σκοτεινό”, “Διώξε τσι μάνα τσι γιατρούς”, “Φωτιά με καίει και πονώ” είναι μερικές μόνο από τις δημιουργίες του σπουδαίου αυτού Τυμπακιανού λυράρη.

Μαρκοβαγγέλης και Ταβερναράκης στα λαούτα. Πληροφορίες και αρχεία, για τον πρώτο θα βρείτε σε προηγούμενες αναρτήσεις. Ο Αντώνης Ταβερναράκης, από τα Χουσταλιανά Ηρακλείου, ένας εξαίρετος λαουτιέρης που δυστυχώς έφυγε νωρίς.

Πληροφορίες, φωτογραφίες και το ηχητικό αρχείο …(εδώ).